Wniosek w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku O. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] marca 2015 r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

O. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] marca 2015 r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Do skargi dołączono wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Z treści skargi i wniosku wynika, że postępowanie egzekucyjne dotyczy wykonania obowiązku wykonania szczepienia ochronnego dziecka skarżącego. W toku postępowania jako środek egzekucyjny zastosowano grzywnę w celu przymuszenia. We wniosku skarżący podniósł, że grzywnę w wysokości po [...] zł zastosowano w stosunku do niego oraz do jego żony, co stanowi bardzo wysokie obciążenie dla budżetu rodziny, która nie jest w stanie uiścić tak wysokich kwot, ze względu na bardzo niskie zarobki. W związku z tym, w razie podjęcia próby egzekucji tej kwoty przez organ, skarżący będzie zmuszony wykonać szczepienia ochronne, a zabieg ten niesie ze sobą nieodwracalne skutki, których nie sposób cofnąć ani zrekompensować.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.; dalej p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi, Sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).

Z konstrukcji art. 61 § 3 p.p.s.a. wynika, że wstrzymanie może dotyczyć tylko takiego aktu administracyjnego, który nadaje się do wykonania i podlega wykonaniu. Nie każdy bowiem akt lub czynność może podlegać wstrzymaniu wykonania. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może dotyczyć tylko takich z nich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania (zob. T. Woś w: T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz, Wydanie 4, Warszawa 2011, str. 424).

Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy przy tym rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub przymusowy zaistnienia takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (zob. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s. 186, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 2006 r., sygn. akt II FZ 882/05, niepubl.).

Przedmiotem skargi a zarazem wniosku skarżącego jest postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie organu pierwszej instancji, uznające za nieuzasadnione zarzuty dotyczące postępowania egzekucyjnego w przedmiocie uchylania się od obowiązkowych szczepień ochronnych dziecka. Podstawa do zajęcia przez wierzyciela stanowiska wynika z art. 34 § 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2014 r. poz. 1619). Stanowisko zajmowane jest w formie postanowienia, na które służy zażalenie. Postanowienie to ma charakter procesowy, formalny - dotyczy określonych czynności podejmowanych w toku postępowania egzekucyjnego. Postanowienie takie reguluje jedynie sytuację zobowiązanego w toku wskazanego postępowania, tj. wyraża stanowisko wierzyciela co do zasadności zgłoszonych przez zobowiązanego zarzutów, zaś jedynym jego bezpośrednim następstwem jest ewentualne oddalenie albo uwzględnienie tychże zarzutów i dalsze prowadzenie bądź zaniechanie prowadzenia egzekucji administracyjnej. Orzeczenie tego rodzaju nie tworzy po stronie skarżącego uprawnień lub obowiązków o charakterze materialnoprawnym, nadających się do egzekucji (wykonania), jak np. nałożenie stosowną decyzją zobowiązania pieniężnego czy wykonania określonego obowiązku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 października 2008 r., sygn. akt II FZ 289/08, ogólnodostępne w CBOSA na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Skoro zaskarżone postanowienie ze swej istoty nie podlega wykonaniu, a jego istnienie w obrocie prawnym nie powoduje niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, przez co nie zachodzą przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, to na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. należało odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1