Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi A. D. i D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 23 maja 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę A. D. i D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności. Postanowieniem z dnia 4 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, na podstawie art. 169 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", stwierdził, że orzeczenie to jest prawomocne od dnia 22 lipca 2014 r.
Postanowieniem z dnia 6 lutego 2015 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy oddalił wniosek wobec D. D. o przyznanie prawa pomocy.
W dniu [...] marca 2015 r. skarżąca wniosła sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego z dnia 6 lutego 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 P.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.
W myśl natomiast art. 243 § 1 P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. W postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17.10.2012 r., sygn. akt I OZ 776/12 wskazano, że "przez określenie "tok postępowania", zawarte w art. 243 § 1 p.p.s.a. należy rozumieć tok postępowania sądowoadministracyjnego od chwili jego wszczęcia do prawomocnego zakończenia. Samo wystąpienie przez stronę z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy nie wstrzymuje biegu terminu do wniesienia środka zaskarżenia. Stwierdzenie prawomocności orzeczenia kończącego postępowanie oznacza, że sprawa sądowoadministracyjna nie jest już sprawą rozpoznawaną przez sąd".
Postępowanie ze skargi A. D. i D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z [...] .12.2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności zostało prawomocnie zakończone. Od dnia 28 lutego 2014 r. postanowienie to jest prawomocne, co zostało stwierdzone postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 22 lipca 2014 r., na podstawie art. 169 P.p.s.a.
Skarżąca wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym złożyła już po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego. W tej sytuacji nie jest możliwe przyznanie skarżącej prawa pomocy, ponieważ postępowanie, którego dotyczy wniosek o przyznanie prawa pomocy, zostało prawomocnie zakończone przed złożeniem tego wniosku. Z tego względu na podstawie art. 243 § 1 P.p.s.a. wniosek należało oddalić.