Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Saniewski po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. i W. S. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi G. S. oraz W. S. na decyzję Wojewody Kujawsko - Pomorskiego z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 26 maja 2008 r. G. i W. S. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Wojewody Kujawsko - Pomorskiego z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości.
Następnie pismem z dnia 20 lipca 2009r. skarżący złożyli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, iż decyzja wydana w sprawie winna być wstrzymana przez organ z urzędu. Dodatkowo skarżący podnieśli, iż złożyli wniosek o wstrzymanie decyzji z obawy przed sprzedażą nieruchomości, której dotyczy wszczęte postępowanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Obowiązującą zasadą jest, iż wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu. Na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270: z późn. zm.) Sąd może na wniosek strony wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z przywołanego przepisu jednoznacznie wynika, że podstawą do wstrzymania wykonania decyzji są wskazane przez ustawodawcę okoliczności. Wstrzymanie wykonania decyzji ma charakter wyjątkowy, a obowiązek wykazania, że zachodzą przesłanki wstrzymania zaskarżonej decyzji obciąża stronę.
Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. Ustawy o gospodarce nieruchomościami (t. jedn. Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm., zwanej dalej "u.g.n."), poza określonymi w ustawie wyjątkami, w przypadku wniesienia do sądu administracyjnego sprawy z zakresu wykonywania, ograniczania lub pozbawiania praw do nieruchomości (dział III u.g.n.), organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie.
Powyższy przepis, na który powołują się we wniosku skarżący dotyczy jednakże ostatecznej decyzji w sprawach, o których mowa w dziale III u.g.n. Po wniesieniu skargi na decyzję merytoryczną, czyli rozstrzygającą sprawę co do istoty organ ma obowiązek, o ile nie zachodzą przesłanki negatywne, z urzędu wstrzymać wykonanie decyzji. W przypadku niezrealizowania przez organ obowiązku wynikającego z art. 9 u.g.n. strona ma prawo, po uprzednim wniesieniu zażalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. wnieść skargę na bezczynność, lub wystąpić z wnioskiem o wstrzymanie .
W przedmiotowej sprawie wydana w sprawie decyzja nie jest decyzją rozstrzygającą sprawę co do jej istoty, z treści bowiem jej wynika uchylenie decyzji pierwszej instancji i umorzenie postępowania poprzedzającego jej wydanie. Nie jest to zatem decyzja wywołująca skutki materialnoprawne, w związku z czym nie można wstrzymać jej wykonania. Ochrona tymczasowa bowiem dotyczyć może tylko takich aktów lub czynności, które do wykonania się nadają.
W tych warunkach, na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.