Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Marek Leszczyński, po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 listopada 2016 r. w sprawie ze skargi D. J. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie sygn. akt II SA/Bk 1255/14 odrzucającym skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem z dnia 23 września 2014 r. sygn. akt II SA/Bk 1146/13 oddalającym skargę na postanowienie Wojewody P. z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołań od decyzji udzielającej zezwolenia na realizację inwestycji drogowej p o s t a n a w i a: odrzucić zażalenie ,
Wojewódzki Sad Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2016 r., sygn. akt: II SA/Bk 251/16 odrzucił skargę D. J. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie sygn. akt II SA/Bk 1255/14 odrzucającym skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem z dnia 23 września 2014 r. sygn. akt II SA/Bk 1146/13 oddalającym skargę na postanowienie Wojewody P. z dnia [...] września 2013 r. nr [...].
W dniu 20 października 2016 r. Skarżąca D. J. złożyła - jak wynika z jej treści - sporządzoną osobiście skargę kasacyjną od ww. postanowienia.
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2016 r. Sąd odrzucił, sporządzoną własnoręcznie przez Skarżącą, skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 31 sierpnia 2016 r.
W piśmie procesowym z dnia 5 grudnia 2016 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) Skarżąca złożyła zażalenie na powyższe postanowienie z dnia 9 listopada 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie podlegała odrzuceniu.
Zgodnie z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Przepis ten wprowadza w stosunku do zażalenia, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, dodatkowy wymóg formalny polegający na tym, że zażalenie w takim wypadku może sporządzić jedynie adwokat lub radca prawny. Wyjątki od tej zasady z mocy odesłania zawartego w zd. 2 cytowanego przepisu, zostały wskazane w art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a. Oznacza to, że wymogu sporządzenia zażalenia na postanowienie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego nie stosuje się, jeżeli zażalenie to sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli zażalenie w takim wypadku wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. W orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że niedopełnienie warunku wynikającego z art. 194 § 4 p.p.s.a. jest brakiem, który nie podlega uzupełnieniu i skutkuje odrzuceniem zażalenia na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. Ustawodawca, wprowadzając w 194 § 4 p.p.s.a. wymóg sporządzenia środka odwoławczego przez prawnika profesjonalistę kierował się przede wszystkim potrzebą udzielenia stronie, która nie zgadza się z zapadłym w jej sprawie orzeczeniem sądu pierwszej instancji, pomocy prawnej ze strony osób posiadających odpowiednią wiedzę prawniczą (por. np. postanowienia NSA: z 30 września 2004 r., OZ 474/04; z 23 września 2014 r., II GZ 522/14; z 19 grudnia 2014 r., I OZ 1177/14). Sporządzenie zażalenia na postanowienie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego albo osoby wymienione w art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a. z zachowaniem określonych wymogów jest zatem warunkiem koniecznym dopuszczalności tego środka odwoławczego.
W niniejszej sprawie postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 15 listopada 2016 r. Tymczasem w dniu 5 grudnia 2016 r. Skarżąca złożyła zażalenie sporządzone przez siebie osobiście. Oznacza to, że wniesiony środek odwoławczy nie spełnia wymogu uregulowanego w art. 194 § 4 p.p.s.a., a tym samym podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. sąd orzekł, jak w postanowieniu.