Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Wojewoda Podlaski decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Burmistrza K. z dnia [...] grudnia 2012 r. znak: [...] w przedmiocie wymeldowania D. S. z miejsca pobytu stałego ul. B. [...] w K.
W skardze na powyższą decyzję Wojewody P. Skarżąca D. S. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na mogące wystąpić negatywne konsekwencje dla Skarżącej związane z brakiem jakiegokolwiek zameldowania na terytorium RP oraz będącym w toku postępowaniem o nadanie obywatelstwa. Skarżąca podniosła w uzasadnieniu, iż stałe zameldowanie ma dla niej znaczenie w kontaktach nie tylko z urzędami, ale i z pracodawcą, co uzasadnia w ocenie Skarżącej wniosek o wstrzymanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 j.t.. dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, jak stanowi § 3 cytowanego przepisu, po przekazaniu skargi sądowi może on, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 §1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest uprawdopodobnienie, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowanie trudnych do odwrócenie skutków. Co do zasady chodzi tutaj o szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04). Z kolei trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków ( por. postanowienie NSA z dnia 13 maja 2010 r., sygn. akt II FSK 182/10, Lex Nr 1083021). Chodzi, zatem o skutki kwalifikowane, tzn. przekraczające normalne następstwa związane z wykonywaniem aktu (tak m. in.: postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2004r., OZ 889/04, niepublik.; postanowienie NSA z dnia 9 marca 2005r., II OZ 52/05, niepublik.). Obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na stronie skarżącej (por.: postanowienie NSA z dnia 13 grudnia 2004r., FZ 495-497/04, niepublik., postanowienie NSA z dnia 22 listopada 2004r., FZ 474/04, niepublik., postanowienie NSA z dnia 31 sierpnia 2004r., FZ 267/04 niepublik.), a ocena ww. przesłanek pozostawiona jest uznaniu Sądu.