Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska (spr.), po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 lutego 2019 r. sprawy ze skargi S. K. na uchwałę Rady Miejskiej w S. z dnia [...] października 2008 r. Nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na bezczynność Burmistrza S. w sprawie udzielenia pomocy osobie bezdomnej p o s t a n a w i a odrzucić skargę ,
Uchwałą z dnia [...] października 2008 r. nr [...] Rada Miejska w S. rozpatrzyła skargę S. K. na bezczynność Burmistrza S. w ten sposób, że uznała skargę za bezzasadną. Jako podstawę prawną uchwały wskazano art. 239 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: K.p.a.).
Z uzasadnienia uchwały wynika, że w dniu [...] września 2008 r. do Urzędu Miejskiego w S. wpłynął wniosek S. K. o udzielenie pomocy osobie bezdomnej, który to wniosek w dniu [...] września 2008 r. przekazano do MOPS-u celem rozpatrzenia. Ustalono, że w latach 1999 - 2008 S. K. składał kilkakrotnie wnioski o udzielenie pomocy społecznej, które z uwagi na miejsce zamieszkiwania wnioskodawcy w B. a nie w S., przekazywano do MOPR w B. W październiku 2008 r. ww. złożył do MOPS w S. kolejne dwa wnioski (prośbę o osobisty kontakt z pracownikiem socjalnym Ośrodka oraz wniosek o zameldowanie w schronisku dla bezdomnych w S.). Z uwagi na niewskazanie przez wnioskodawcę adresu do korespondencji oraz miejsca pobytu, nie przeprowadzono wywiadu środowiskowego i nie podjęto decyzji kończącej postępowanie. Wskazano, że jeśli wnioskodawca umożliwi pozyskanie niezbędnych danych, postępowanie będzie kontynuowane. Zwrócono uwagę na treść art. 101 ustawy o pomocy społecznej i wyjaśniono, że istnieje możliwość ubiegania się o pomoc w miejscu pobytu i następnie zwrot poniesionych na ten cel wydatków od gminy ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały.
W dniu [...] grudnia 2018 r. S. K. zwrócił się do Urzędu Miasta w S. z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Sformułował ocenę, zgodnie z którą publikacje internetowe o nazwie uchwała nr [...] oraz uchwała nr [...] są bezprawne.
Następnie S. K. wniósł do sądu administracyjnego skargę na uchwałę z dnia [...] października 2008 r. nr [...], "na podstawie art. 3 § 2 pkt 5, 6, art. 50 § 1, art. 52 § 2 i art. 54 § 1" ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Zarzucił naruszenie art. 7, art. 18 i art. 94 ustawy o samorządzie gminnym i art. 229 pkt 2 K.p.a. W jego ocenie, Gmina S. nie wykonuje zadań zleconych przez administrację rządową wynikających z ustawy o ewidencji ludności i ustawy o pomocy społecznej. Wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości. Wyjaśnił, że od 20 lat nie zamieszkuje na terenie gminy S., nie posiada stałego wpisu do rejestru wyborców w tej gminie, zatem brak jest podstawy prawnej, by jej władze zajmowały się jego sprawami. Wskazał, że zaskarżona uchwała nie została przekazana Wojewodzie, zaś on jest jedyną osobą, której wniosek o udzielenie pomocy społecznej został załatwiony uchwałą. Zarzucił władzom gminnym, że opublikowano uchwałę wraz z jego danymi osobowymi i opisem sytuacji życiowej, co jest bezprawne, zaś zgodnie z art. 229 pkt 2 K.p.a. sprawę bezczynności powinien rozpatrzeć Wojewoda, którego decyzję można zaskarżyć do sądu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie. Wyjaśnił, że zaskarżona uchwała została podjęta w wyniku rozpatrzenia skargi na podstawie art. 227 K.p.a. i nie dotyczy konkretnej sprawy administracyjnej. Organ przyznał się do pomyłki polegającej na niezanonimizowaniu danych osobowych skarżącego w trakcie publikacji uchwały w internecie, które to uchybienie, jak wskazał, wyeliminowano.