Mając na uwadze powyższe okoliczności należało stwierdzić, iż posiadanie przez małż. B. i G. S. stałych źródeł dochodu w połączeniu z wykazanym majątkiem i miesięcznymi kosztami utrzymania rodziny, pozwalają na uznanie, iż G. S. jest w stanie pokryć koszty sądowe w sprawie niniejszej.
Negatywną przesłankę do przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych stanowi fakt posiadania przez małż. S. stałych źródeł dochodu. Z rozliczenia kosztów miesięcznego utrzymania wynika bowiem, że stałe wydatki rodziny wynoszą łącznie 2.180,27 zł (niezbędne opłaty i spłata rat zaciągniętych pożyczek). Na pokrycie kosztów żywności, eksploatacji posiadanego pojazdu i innych wydatków pozostaje skarżącemu 1.405,31 zł. Z tej ostatniej kwoty wnioskodawca powinien wygospodarować środki niezbędne do pokrycia kosztów postępowania sądowego w sprawie niniejszej zwłaszcza, że obejmuje ona inne (nieprzewidziane w zestawieniu) wydatki. Do tych właśnie wydatków należy zaliczyć koszty sądowe wymagane w sprawie niniejszej.
Niewątpliwie koszty postępowania sądowoadministracyjnego - w tym koszty sądowe nie mogą być stawiane na ostatnim miejscu pod względem kolejności ich zaspokajania, dlatego też część uzyskiwanych środków powinna być przeznaczona na ich poniesienie. Prawo pomocy stanowi bowiem instytucję szczególną, zarezerwowaną wyłącznie dla podmiotów znajdujących się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, uniemożliwiającej pokrycie pełnych kosztów postępowania sądowoadministracyjnego. Wnioskodawca natomiast nie udowodnił zaistnienia takiej okoliczności.
Dlatego też, mając na uwadze powyższe na podstawie art. 245 § 2 w zw.
z art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.