Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska - Bytys (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2012 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym wniosku K. O. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. O. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] czerwca 2012 r. znak [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Decyzją z [...].06.2012 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy własną decyzję z [...].05.2012 r. o pozbawieniu uprawnień kombatanckich K. O. Ten ostatni wniósł skargę na decyzję z [...].06.2012 r. domagając się "wstrzymania jej egzekucji" jako podjętej na podstawie rażąco niesprawiedliwego zapisu ustawy o kombatantach z 1991 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego do sądu administracyjnego aktu następuje na wniosek skarżącego, który powinien uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wstrzymanie tj. istnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków - art. 61 § 3 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a. Chodzi przy tym o taką szkodę, która nie mogłaby być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie oraz przy zaistnieniu której zachodzi przesłanka istotnych trudności w przywróceniu rzeczy do stanu pierwotnego. Trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków
W ocenie sądu w sprawie niniejszej zostały spełnione przesłanki do udzielenia ochrony tymczasowej, bowiem wykonanie decyzji może prowadzić do wyrządzenia skarżącemu szkody materialnej, która - biorąc pod uwagę jego wiek - może być postrzegana jako znaczna.
Zauważyć należy, że zaskarżoną decyzją pozbawiono stronę uprawnień kombatanckich potwierdzonych przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w roku 1993 (potwierdzenie dotyczyło okoliczności stwierdzonych zaświadczeniem ZBOWiD z 1976 r.). Nie może ujść uwadze, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) okresy działalności kombatanckiej, równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego - stanowią okresy składkowe, których długość ma znaczenie przy ustalaniu prawa do emerytury i jej wysokości. Zmiany dotyczące długości okresów składkowych dają organom emerytalnym prawo do przeliczenia należnej emerytury.
Biorąc pod uwagę wiek skarżącego przyjąć należy, że ewentualna zmiana na niekorzyść wysokości przysługującego mu świadczenia uzasadnia twierdzenie o możliwości wystąpienia dotkliwej szkody w jego sytuacji materialnej. Przy czym przedmiotowa szkoda może być również postrzegana w kategoriach niematerialnych. Nie bez znaczenia jest bowiem fakt, że kwestionowane obecnie uprawnienia kombatanckie zostały stronie potwierdzone decyzją administracyjną wydaną przez ten sam organ, który obecnie wydał decyzję o ich pozbawieniu. Przez dłuższy czas skarżący pozostawał zatem w przekonaniu, że jego sytuacja została ukształtowana w sposób zgodny z prawem, a przede wszystkim, że została ukształtowana definitywnie. Dał temu wyraz w treści skargi.
Co prawda nie zwrócono w skardze wprost uwagi na powyższy negatywny skutek wydania zaskarżonej decyzji, jednak należy mieć na uwadze, że skarżący jest osobą w podeszłym wieku (rok urodzenia - 1922), która może nie mieć wystarczającej wiedzy i umiejętności w formułowaniu treści pism w postępowaniu przed sądem. To uzasadnia ocenę wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej w większym stopniu na podstawie całokształtu okoliczności sprawy, a nie tylko jego treści. Należy przy tym wskazać, że podstawowa zasada tego postępowania wpadkowego - zasada skargowości - została zachowana.
Tytułem wyjaśnienia wskazać należy, że w postępowaniu w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji sąd nie rozstrzyga o zasadności skargi. Niniejsze postanowienie nie przesądza zatem o wyniku końcowym sprawy. W tym ostatnim przedmiocie sąd wypowie się dopiero w wyroku, który będzie podlegał odrębnemu zaskarżeniu przez strony.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 61 § 3 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.