Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. "P." w B. na decyzję Wójta Gminy N. - S. z dnia [...] października 2002r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości p o s t a n a w i a: odrzucić skargę;
W dniu 24 czerwca 2013r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skarga F. "P." z siedzibą w B. na decyzję Wójta Gminy N. - S. z dnia [...] października 2002r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości. W skardze F. wniosła o odwołanie opisanej wyżej decyzji w części dotyczącej działki nr [...] na podstawie art. 156 § 1 pkt 7 kpa.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy N. - S. wyjaśnił, że zaskarżona decyzja została wydana na wniosek Agencji Mienia Wojskowego Oddział Terenowy w O., a wobec nie wniesienia środka zaskarżenia uprawomocniła się w dniu 17 października 2002r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Skarga F. "P." jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią przepisów art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270), dalej p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Przepis ten wyraża zasadę, że postępowanie sądowoadministracyjne nie powinno zastępować postępowania administracyjnego, albowiem sąd administracyjny nie jest organem odwoławczym. Jak wynika z powyższego strony powinny dochodzić swoich praw w pierwszej kolejności w toku postępowania administracyjnego. Zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlega zaś ostateczne rozstrzygnięcie organu wydane na skutek rozpoznania środka odwoławczego. W przypadku skargi na decyzję administracyjną, jej wniesienie dopuszczalne jest wówczas, gdy został wyczerpany tryb przewidziany w art. 127 kpa, co oznacza, że zaskarżeniu podlega decyzja wydana przez organ
II instancji w wyniku rozpoznania odwołania od decyzji organu I instancji.
Z treści złożonej skargi wynika bezsprzecznie, że przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja organu I instancji - Wójta Gminy N. S., a skarżąca F., wbrew dyspozycji normy wynikającej z art. 52 § 1 p.p.s.a., nie wyczerpała środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym. Dlatego też skargę na decyzję Wójta Gminy N. - S., jako skargę na decyzję organu
I instancji, należało odrzucić na mocy art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Na marginesie należy wyjaśnić skarżącej F., że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpatrywania powództw o naprawienie błędu w zakresie oznaczania gruntów. Poza właściwością sądu administracyjnego jest również rozpatrywanie wniosków o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej.
Do uruchomienia trybu nadzwyczajnego stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 7 kpa właściwy jest natomiast organ wyższego stopnia w stosunku do organu, który wydał kwestionowaną w skardze decyzję.