Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Sobolewska - Nazarczyk (spr.), po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na Wójta Gminy W. p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
Rada Gminy W. uchwałą z dnia [...] listopada 2009 r. Nr [...] w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy W., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 229 pkt 3 kpa, uznała skargę J. G. za niezasadną.
Pismem z dnia 17 grudnia 2009 r. J. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na wskazaną wyżej uchwałę, domagając się jej uchylenie.
Odpowiadając na skargę Wójt Gminy W. wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Na wstępie zauważyć należy, iż badanie merytorycznej zasadności skargi w każdym przypadku poprzedzone jest sprawdzeniem, czy sprawa będąca jej przedmiotem podlega kontroli wojewódzkiego sądu administracyjnego. Zgodnie z art. 3 § 1 oraz § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Powyższe wyliczenie stanowi katalog zamknięty. Zaskarżenie aktu lub czynności niewymienionych w powyższym katalogu oznacza, iż sprawa nie jest objęta właściwością sądu administracyjnego.
W ocenie Sądu, skarga J. G., która została rozstrzygnięta wskazaną uchwałą Rady Gminy W. z dnia [...] listopada 2009 r. należy do kategorii skarg określonych w art. 227 k.p.a., w dziale VIII k.p.a.: "Skargi i wnioski". W tym też trybie podjęta była uchwała Rady Gminy W. (jako podstawę prawną uchwały wskazano art. 229 pkt 3 k.p.a.), która zawierała stanowisko Rady w sprawie skargi J. G. na działalność Wójta Gminy W.
W orzecznictwie jak i w doktrynie utrwalone jest stanowisko, iż uchwały podjęte w wyniku rozpoznawania skargi wniesionej w trybie działu VIII kpa są faktycznie czynnością informującą o sposobie załatwienia skargi, na którą nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Co prawda z brzmienia art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) można wnosić, że skarga do sądu administracyjnego przysługuje na każdą uchwałę rady gminy, podjętą w sprawie z zakresu administracji publicznej, ale to nie oznacza dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego również na te działania rady, które choć wyrażone w formie uchwały, nie mogą być skarżone do sądu ze względu na to, iż w istocie zawiadamiają o załatwieniu sprawy, nie dając, w myśl utrwalonych poglądów doktryny podstaw do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na ich niezgodność z prawem (B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2004, s. 834). Ten tryb "ogólnoskargowy" jest samodzielnym, jednoinstancyjnym postępowaniem o charakterze uproszczonym, które kończy się czynnością materialno - techniczną, a mianowicie zawiadomieniem o sposobie załatwienia skargi unormowanym art. 238 § 1 kpa. Na zawiadomienie to nie służy skarga do sądu administracyjnego, nie mieści się ono, bowiem w zamkniętym katalogu form działania administracji publicznej, które podlegają kontroli wojewódzkiego sądu administracyjnego określonym w art. 3 §2 p.p.s.a. W szczególności nie można go zaliczyć go grupy innych niż decyzje i postanowienia aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej, dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Wynika to z faktu, iż zawiadomienie z art. 238 § 1 kpa nie posiada cechy, ścisłego i bezpośredniego związku między działaniem lub zaniechaniem określonego działania organu administracji a możliwością realizacji uprawnienia (obowiązku) wynikającego z przepisu prawa przez podmiot niepowiązany organizacyjnie z organem wydającym dany akt lub podejmującym daną czynność (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s.29-30).