Z powyższej regulacji z jednej strony wynika, że skarga do sądu administracyjnego na decyzję wydaną na podstawie art. 124 ust. 1 u.g.n. powoduje wstrzymanie jej wykonania z urzędu. Z drugiej strony pomimo regulacji zawartej w art. 9 u.g.n. nakazującej wstrzymanie wykonania z urzędu decyzji wydanej na podstawie art. 124 ust. 1 u.g.n., ustawodawca w określonych przypadkach przewidział możliwość udzielenia, w drodze decyzji, zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości z rygorem natychmiastowej wykonalności.
W sprawie przedmiotowej nieruchomości zostały wydane obie decyzje, tj. zarówno decyzja w trybie art. 124 ust. 1 u.g.n (zaskarżona w sprawie niniejszej) jak i wydana 2 dni później decyzja w trybie art. 124 ust. 1a u.g.n. z rygorem natychmiastowej wykonalności (stanowi ona przedmiot zaskarżenia w sprawie II SA/BK 728/14).
Sąd podtrzymuje swoje stanowisko wypracowane na kanwie sprawy II SA/Bk 526/14 zgodnie z którym w takiej sytuacji priorytetowo powinna być potraktowana regulacja zawarta w art. 9 u.g.n. Nadto w powyższej sprawie Sąd wyraził stanowisko, że decyzja wydana w oparciu o art. 124 ust. 1a u.g.n. (decyzja o niezwłocznym zajęciu nieruchomości) jest decyzją ściśle związaną z decyzją, o której mowa w art. 124 ust. 1 tej ustawy (decyzja ograniczająca sposób korzystania z nieruchomości). Obie decyzje są wydane w graniach tej samej sprawy. Wstrzymanie wykonania tylko decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości bez wstrzymania wykonania decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości niweczy sens tej instytucji (teza opublikowana w Lex nr 1491176). Odnotować jednak należy, że teza ta została sformułowana w stanie faktycznym w którym przedmiotem skargi do sądu była decyzja ograniczająca sposób korzystania z nieruchomości, a zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji dotyczył decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości.
Stan faktyczny sprawy niniejszej jest inny, stąd też stanowisko powyższe nie może mieć w niej zastosowania. A mianowicie w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją w której wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości został rozpoznany jako pierwszy i aktualnie prawomocna jej odmowa jej wstrzymania. W ocenie Sądu taki stan faktyczny czyni to bezprzedmiotowym wstrzymanie decyzji o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.