Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), , , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 sierpnia 2014 r. wniosku pełnomocnika strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. B. i M. B. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] maja 2014r., znak:[...] w przedmiocie udzielenia zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
A. B. i M.B., reprezentowani przez radcę prawnego M. S., złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody P. z dnia [...] maja 2014r., znak:[...], wydaną w przedmiocie udzielenia zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości. W skardze został też zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, jak stanowi § 3 cytowanego przepisu, po przekazaniu skargi sądowi może on, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest uprawdopodobnienie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowanie trudnych do odwrócenie skutków. Co do zasady chodzi tutaj o szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04, opubl. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.nsa.gov.pl., zwana w skrócie: "CBOSA"). Z kolei trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków
( por. postanowienie NSA z dnia 13 maja 2010 r., sygn. akt II FSK 182/10, opubl. lex nr 1083021). Chodzi, zatem o skutki kwalifikowane, tzn. przekraczające normalne następstwa związane z wykonywaniem aktu (tak m. in.: postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2004r., OZ 889/04, niepublik.; postanowienie NSA z dnia 9 marca 2005r., II OZ 52/05, niepublik.).
Podkreślić należy, że wstrzymanie wykonalności decyzji przez sąd administracyjny występuje zawsze na wniosek strony, a co za tym idzie uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu spoczywa na stronie skarżącej (por.: postanowienie NSA z dnia 13 grudnia 2004r., FZ 495-497/04, niepublik., postanowienie NSA z dnia 22 listopada 2004r., FZ 474/04, niepublik., postanowienie NSA z dnia 31 sierpnia 2004r., FZ 267/04 niepublik.), a ocena ww. przesłanek pozostawiona jest uznaniu Sądu. Powołany przepis zobowiązuje Wnioskodawcę do wskazania, co najmniej jednej z nich oraz uprawdopodobnienia okoliczności stanowiących o zasadności wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 grudnia 2004 r. sygn. akt FZ 496/04, opubl. CBOSA). Nie jest, zatem zasadnym wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji, w którym strona nie wskazuje, jakie konkretnie szkody poniesie w razie wykonania tej decyzji, czy też jakie nieodwracalne skutki wykonanie decyzji spowoduje oraz w sposób przekonywujący nie uzasadnia swojego stanowiska uprawdopodabniającego ww. okoliczności. Dla uprawdopodobnienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji konieczne jest odniesienie się do konkretnych okoliczności, tak aby Sąd miał możliwość ich oceny (Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 10 stycznia 2013 r. sygn. II OZ 1153/12, opubl. CBOSA).
Oceniając w powyższym kontekście wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji stwierdzić należy, że pełnomocnik skarżących nie przytoczył żadnych konkretnych okoliczności, które przemawiałyby za udzieleniem jej ochrony tymczasowej w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. Sama sentencja wniosku bez wskazania jakichkolwiek powodów i przesłanek warunkujących wstrzymanie zaskarżonego aktu nie jest wystarczająca do pozytywnego ustosunkowania się do niniejszego wniosku. Nie przedstawiono żadnych argumentów uzasadniających słuszność wniosku o wstrzymanie. Brak wyczerpującego uzasadnienia wniosku uniemożliwia zatem jego merytoryczną ocenę (por. postanowienia NSA: z dnia 30 listopada 2004 r. sygn. GZ 120/04 i z dnia 18 maja 2004 r., sygn. FZ 65/04, dostępne w CBOSA).
Uznając wniosek za niezasadny Sąd na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.