Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), , , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 kwietnia 2018 r. wniosku J. G. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi
J. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2017 r. nr [...] utrzymującą w mocy własną decyzję z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] o odmowie przyznania J. G. uprawnień kombatanckich.
Zarządzeniami Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 14 listopada 2017 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braku formalnego skargi przez jej podpisanie - w terminie 7 dni od daty doręczenia mu wezwania do uzupełnienia tego braku, a także do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 zł - w terminie 7 dni od daty doręczenia mu odpisu zarządzenia w tym przedmiocie, w obu przypadkach pod rygorem odrzucenia skargi (k. 1, 11-14). Korespondencja skierowana do skarżącego zawierała stosowne pouczenia.
Powyższe wezwania doręczono skarżącemu łącznie w dniu 17 listopada 2017 r. (k. 15). Termin na wykonanie powyższych obowiązków upływał skarżącemu w dniu 24 listopada 2017 r. W wyznaczonym terminie skarżący nie uzupełnił ww. braku formalnego skargi ani też nie uiścił wpisu sądowego, w związku z czym postanowieniem z dnia 27 lutego 2018 r. tut. Sąd odrzucił skargę na mocy art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369., zwanej dalej "p.p.s.a.") - k. 42 i 43. Postanowienie to doręczono skarżącemu w dniu 2 marca 2018 r. (k. 49).
Dnia 6 marca 2018 r. skarżący złożył w tut. Sądzie pismo opatrzone datą 5 marca 2018 r. i zatytułowane "Wniosek", w którego treści skarżący wniósł o wyznaczenie terminu rozprawy w niniejszej sprawie. Zarządzeniem z dnia 6 marca 2018 r. Przewodniczący Wydziału II tut. Sądu pismo to potraktowano jako wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi (punkt 2 zarządzenia - k. 52).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z treści art. 87 p.p.s.a. wynika natomiast, że warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie łącznie następujących przesłanek: wniesienia przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła jej dochowania terminu (§ 1), dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano (§ 4) oraz uprawdopodobnienie, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony (§ 2).
Uchybienie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi jest w przedmiotowej sprawie bezsporne. Sąd rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu do dokonania ww. czynności procesowej, w pierwszej kolejności stwierdził, że spełnia on warunki formalne. Złożono go bowiem z zachowaniem ww. siedmiodniowego terminu, bowiem przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu doręczenia skarżącemu postanowienia o odrzuceniu skargi, tj. w dniu 2 marca 2018 r., zaś wniosek o przywrócenie terminu został złożony 6 marca 2018 r. a zatem w ciągu siedmiu dni od chwili ustania przeszkody.
Skarżący jednakże nie spełnił pozostałych warunków umożliwiających przywrócenie terminu. Nie dokonał bowiem równocześnie czynności, której nie dokonano w terminie, ani też nie wskazał na jakiekolwiek argumenty, które uprawdopodabniałyby, że uchybienie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi nastąpiło bez jego winy.
Zauważyć przy tym należy, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany w sposób uwzględniający wszystkie okoliczności sprawy oraz obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. O jej wystąpieniu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
W realiach niniejszej sprawy skarżącemu skutecznie doręczono wezwanie do uzupełnienia braku formalnego skargi przez jej podpisanie i nadesłanie do tut. Sądu wraz z egzemplarzem dla doręczenia stronie przeciwnej. Przedmiotowe wezwanie zawierało stosowne pouczenie. Brak wskazania przez skarżącego jakichkolwiek okoliczności uprawdopodabniających, że nieuzupełnienie braku formalnego skargi nastąpiło bez jego winy, po pierwsze uniemożliwia dokonanie oceny zasadności złożonego wniosku, a po drugie skutkuje przyjęciem, że skarżący przesłanki tej nie uprawdopodobnił.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a.