II SA/Bk 879/12 P O S T A N O W I E N I E Dnia 15 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2013 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. G. na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie obniżenia wynagrodzenia wójta p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Uchwałą z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] Rada Gminy P. dokonała zmiany wynagrodzenia Wójta Gminy poprzez jego obniżenie. W podstawie prawnej uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 8 ust. 2, art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych.
Powyższą uchwałę - po uprzednim wezwaniu Rady Gminy do usunięcia naruszenia prawa - zaskarżył do sądu administracyjnego W. G. sprawujący funkcję Wójta Gminy P. Wskazał, że czyni to na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. Zarzucił naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 36 ust. 1 ustawy o pracownikach samorządowych, jak również art. 29 § 1 Kodeksu pracy i art. 32 ust. 2 i art. 33 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez dyskryminujące traktowanie go jako pracownika samorządowego, zmniejszenie wynagrodzenia z pobudek politycznych, a nie z uwagi na złą jakość świadczonej pracy. Zdaniem skarżącego w uchwale nie zawarto uzasadnienia przyczyn obniżenia wynagrodzenia. Skarżący powołał się również na wyrok WSA w Lublinie w sprawie III SA/Lu 785/11, w którym wskazano, że uprawnienie rady gminy do ustalenia lub zmiany wysokości wynagrodzenia wójta (także poprzez obniżenie) nie jest uprawnieniem arbitralnym, bowiem powinno następować w granicach ściśle określonych przepisami prawa. We wskazanej sprawie WSA w Lublinie dopuścił możliwość skontrolowania uchwały zarówno przez sąd administracyjny, jak i sąd pracy.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Zgodnie z treścią art. 184 zdanie 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej tylko w zakresie określonym w ustawie. Zakres ten przede wszystkim ustalony został w art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), powoływanej dalej jako p.p.s.a., w którym postanowiono, że sprawą sądowoadministracyjną (podlegającą rozpoznaniu przez sąd administracyjny) jest sprawa z zakresu kontroli działalności administracji publicznej, której zasady prowadzenia normuje ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak też inna sprawa, do której przepisy tej ustawy stosuje się z mocy ustaw szczególnych. Zasadniczy katalog działań organów administracji publicznej objętych kontrolą sądów administracyjnych został ustalony w art. 3 § 2 p.p.s.a. Kontrola ta obejmuje m.in. skargi na inne niż decyzje, postanowienia, czynności materialno - techniczne czy akty prawa miejscowego akty organów jednostek samorządu terytorialnego, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej. Oznacza to, że przedmiotem kontroli sądu nie mogą być akty organów jednostek samorządu terytorialnego niedotyczące spraw z zakresu administracji publicznej.