Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk po rozpoznaniu w dniu 4 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 19 grudnia 2001 r., Nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: odrzucić sprzeciw H. H. od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 27 czerwca 2008 r. zawierającego wezwanie dotyczące przesłania urzędowego formularza PPF celem jego wypełnienia zgodnie z pouczeniem oraz nadesłania do sądu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
W dniu 27 czerwca 2008r. H. H. został wezwany do uzupełnienia swojego wniosku o zwolnienie od kosztów- zgodnie z treścią w/wym. zarządzenia.
W dniu 7 lipca 2008 r. H. H. wniósł, w terminie 7 dni, sprzeciw od wskazanego wyżej zarządzenia w sprawie przyznania prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 258 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.-Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. Nr 153, poz. 1270/ czynności w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy mogą wykonywać referendarze. Przepis art. 258 § 2 wymienia czynności, o których mowa w § 1w punktach 1-8.
Stosownie do art. 259 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi od zarządzeń i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8 strona może wnieść sprzeciw do sądu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia.
Stosownie więc do powyższych regulacji prawnych sprzeciw, przysługuje od:
- zarządzenia o pozostawieniu wniosków o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania,
- od postanowienia co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy,
- oraz od wydawanych na posiedzeniu niejawnym postanowień dotyczących wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy /art. 258 par. 2 pkt 6-8/.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że nie przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu od zarządzenia dotyczącego uzupełniania braków wniosku o przyznanie prawa pomocy, czy też od wezwania do złożenia formularza lub innych dodatkowych oświadczeń i dokumentów.
Zgodnie z art. 258 §3 do zarządzeń oraz postanowień referendarza sądowego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zarządzeń przewodniczącego oraz postanowień sądu. Dopuszczalność wniesienia zażalenia na postanowienia Sądu, jak i zarządzenia a więc w konsekwencji na zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego musi wynikać z konkretnego przepisu. Zatem również dopuszczalność wniesienia sprzeciwu musi wynikać z konkretnego przepisu. Wobec braku takiej podstawy prawnej sprzeciw uznać należy za niedopuszczalny i podlegający odrzuceniu / art. 258 § 3 w związku z art. 178 zw. z art. 197 § 2 ustawy/.
Powyższa okoliczność skutkuje odrzuceniem sprzeciwu stosownie do w/w przepisów.