Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Jędrkowiak po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Miasta na postanowienie Wojewody z dnia 23 marca 2009 r. Nr [...] w przedmiocie kosztów postępowania w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości postanawia odmówić wstrzymania zaskarżonego postanowienia oraz postanowienia Prezydenta Miasta z dnia 29 lipca 2008r. Nr [...].
Gmina Miasta wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na postanowienie Wojewody z dnia 23 marca 2009 r. Nr [...] utrzymujące mocy postanowienie Prezydenta Miasta z dnia 29 lipca 2008r. Nr [...] w przedmiocie kosztów postępowania w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.
W skardze skarżąca Gmina zawarła wniosek o wstrzymanie zaskarżonych postanowień.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie przed sądami administracyjnymi regulowane jest przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 , ze zm.).
Wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji reguluje art. 61 § 3 powołanej ustawy, który stanowi, że sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Zgodnie z art. 61 § 5 tej ustawy postanowienie to sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Z konstrukcji normy prawnej zawartej w art. 63 § 3 omawianej ustawy wynika, że to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Wskazać należy, że chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowania świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2008r. sygn. akt II OZ 404/08 publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
W niniejszej sprawie skarżąca nie uzasadniła wniosku o wstrzymanie zaskarżonego postanowienia. Tym samym nie wskazała żadnych okoliczności, które dałyby podstawy do stwierdzenia, iż w niniejszej sprawie wskazane w wyżej powołanym przepisie przesłanki do wstrzymania zaskarżonego postanowienia zachodzą.
Na marginesie Sąd wskazuje, że w przedmiotowej sprawie przedmiotem wniosku o wstrzymanie jest postanowienie dotyczące należności pieniężnej. Zważyć należy, że egzekucja należności pieniężnych, co do zasady, nie stanowi skutku trudnego do odwrócenia, bowiem wyegzekwowane świadczenie podlega zwrotowi w razie uchylenia zaskarżonej decyzji.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny na mocy art. 61 § 3 i 5 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.