Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. P. na decyzję Wojewody z dnia 15 kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie zezwolenia na zajęcie nieruchomości postanawia: 1. odrzucić skargę kasacyjną, 2. zwrócić skarżącemu ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku cały uiszczony wpis od skargi w kwocie 100 (sto) złotych.
Wyrokiem z 9 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę R. P. na decyzję Wojewody z 15 kwietnia 2015 r., zezwalającej na zajęcie nieruchomości należącej do skarżącego w celu realizacji inwestycji celu publicznego.
Wyrok wraz z uzasadnieniem doręczony został pełnomocnikowi strony skarżącej 11 marca 2016 r.. Skarga kasacyjna od powyższego wyroku nadana została listem poleconym z 8 kwietnia 2016 r., zaadresowanym do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który przekazał ją Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w dniu 21 kwietnia 2016 r..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a. od wyroku wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Stosownie zaś do treści art. 177 § 1 P.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
W świetle brzmienia powołanego przepisu miarodajna dla oceny terminowości przedmiotowego środka zaskarżenia jest data złożenia go bezpośrednio w sądzie, który wydał kwestionowane nim rozstrzygnięcie, względnie nadanie go w placówce pocztowej na adres takiego sądu.
W niniejszej sprawie, skarga kasacyjna skierowana została nie na adres sądu, który wydał kwestionowane rozstrzygnięcie, a bezpośrednio na adres Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Ustawodawca nie określił wprost konsekwencji skierowania skargi kasacyjnej bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA).
W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że w razie wniesienia skargi kasacyjnej bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego datą wniesienia jest data przekazania takiej skargi przez NSA do sądu właściwego. Skarga kasacyjna błędnie skierowana do NSA wywoła zatem skutki prawne tylko wtedy, gdy sąd ten przekaże ją właściwemu wojewódzkiemu sądowi administracyjnemu przed upływem trzydziestodniowego terminu przewidzianego w art. 177 § 1 P.p.s.a. (tak: postanowienie NSA z 13.12.2004 r. FZ 480/04, postanowienie NSA z 20.12.2006 r. II FSK 1718/06, publ. www.nsa.gov.pl.)
Z akt sprawy wynika, że odpis wyroku tutejszego sądu z 9 grudnia 2015 r. wraz z uzasadnieniem doręczony został pełnomocnikowi strony skarżącej 11 marca 2016 r.. Wskazany w art. 177 § 1 P.p.s.a. termin do zaskarżenia tego wyroku upływał w dniu 11 kwietnia 2016 r. (poniedziałek). Skarga kasacyjna wniesiona przez stronę skarżącą bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wpłynęła do tegoż Sądu dnia 12 kwietnia 2016 r. (data stempla biura podawczego) i przekazana została do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 21 kwietnia 2016 r. Uznać więc należało, że datą wniesienia skargi kasacyjnej jest 21 kwietnia 2016 r., co oznacza, że skarga ta wniesiona została po upływie terminu.
Z uwagi na powyższe skargę kasacyjną należało odrzucić na podstawie art. 178 P.p.s.a., jako wniesioną po upływie terminu oraz zwrócić uiszczony od niej wpis sądowy w kwocie 100 zł (stu złotych) na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.