Dnia 31 lipca 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. M. na uchwałę Rady Powiatu z dnia 29 kwietnia 2008 roku, nr [...] w przedmiocie odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa uchwałą w sprawie skargi na działanie starosty w zakresie ochrony środowiska postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 4 stycznia 2008 roku Wojewoda przekazał Radzie Powiatu skargę W. M. na działanie Starosty dotyczące postępowania odwoławczego od decyzji Starosty z dnia 20 marca 2006 roku, nr [...], w przedmiocie zgłoszenia instalacji paliw płynnych zlokalizowanej w C.
Rada Powiatu - uchwałą z dnia 28 marca 2008 roku, Nr [...], podjętą na podstawie art. 229 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. z 2000 roku, nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz § 17 ust. 2 Statutu Powiatu stanowiącego załącznik do Uchwały Rady Powiatu z dnia 30 czerwca 2004 roku, Nr [...] w sprawie uchwalenia Statutu Powiatu (Dz. Urz. Woj. Pom. nr 122, poz. 2118), uznała skargę W. M. za bezzasadną.
Pismem z dnia 7 kwietnia 2008 roku W. M. wezwała Radę Powiatu do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego ww. uchwałą Rady Powiatu.
Uchwałą z dnia 29 kwietnia 2008 roku, nr [...], podjętą w sprawie przyjęcia stanowiska dotyczącego wezwania do usunięcia naruszeń prawa, Rada Powiatu, działając na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (tekst jednolity: Dz.U. z 2001 r., nr 142, poz. 1592 ze zm.) uznała, że nie nastąpiło naruszenie prawa w związku z podęciem uchwały Rady Powiatu Nr [...] z dnia 28 marca 2008 roku w sprawie przyjęcia stanowiska dotyczącego skargi W. M. na działanie Starosty.
W dniu 23 maja 2008 roku W. M. zaskarżyła powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. W skardze podniosła, że zaskarżona uchwała została wydana z rażącym naruszeniem prawa.
W odpowiedzi na skargę Rada Powiatu wniosła o jej odrzucenie.
Rozpoznając niniejszą sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Z treści art. 3 § 3 cytowanej ustawy wynika nadto, że sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach. Do tego rodzaju przepisów szczególnych należy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1592 ze zm.), zgodnie z którym każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia, zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Z cytowanego przepisu wynika, że uchwała podjęta po wezwaniu do usunięcia naruszenia warunkuje dopuszczalność skargi na uchwałę, której niezgodność z prawem była kwestionowana wezwaniem.