Skarżący, składając wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji, winni wykazać istnienie przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zasadność wstrzymania przedmiotowej decyzji uzależniona jest, podobnie jak w przypadku innych rozstrzygnięć, od uprawdopodobnienia istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, pod warunkiem jednak, że akt ten podlega wykonaniu.
Wskazać należy, że w niniejszym stanie faktycznym, pomimo obszernego uzasadnienia niniejszego wniosku, zawierającego odwołanie do szeregu orzeczeń sądów administracyjnych, skarżący w żaden sposób nie wykazali istnienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Fakt wydania decyzji z naruszeniem prawa, jak argumentują skarżący, nie może skutkować uwzględnieniem wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia, w świetle przesłanek z art. 61 § 3 cytowanej wyżej ustawy, albowiem na etapie rozpoznawania wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji Sąd nie bada zgodności z prawem zaskarżonej decyzji. Niebezpieczeństwo wyrządzenia "szkody" przez wykonanie decyzji natomiast nie zostało w żaden sposób sprecyzowane, poza jedynie gołosłownym przytoczeniem przesłanki ustawowej.
Podobnie, w ocenie Sądu, okoliczności wskazane we wniosku dotyczące grożącej szkody nie mogą skutkować jego uwzględnieniem, gdyż wnioskodawcy - poza gołosłownym ich wyartykułowaniem - w żaden sposób ich nie wykazali, ani nie uzasadnili. Skarżący nie podali okoliczności, które mogłyby uzasadniać powstanie znacznej szkody, w rozumieniu uszczerbku w majątku, będącego skutkiem wykonania przedmiotowej decyzji. Nie są przy tym dostateczne argumenty dotyczące wszczęcia egzekucji i związanych z tym kosztów egzekucyjnych, grożących skarżącym. Przede wszystkim bowiem nie określili oni konkretnie stopnia ewentualnej szkody, którą mogliby niewątpliwie zobrazować choćby przez pryzmat swoich dochodów w kontekście ich zobowiązania, wynikającego ze skarżonej decyzji. Nie ulega przecież wątpliwości, że szkoda, na jaką powołują się skarżący, związana z koniecznością zwrotu przez nich udzielonej bonifikaty (a więc szkoda majątkowa) będzie mogła być wynagrodzona (usunięta) przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia, a zatem będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Z uzasadnienia wniosku nie wynika również możliwość powstania trudnych do odwrócenia skutków, które rozumieć należy jako skutki prawne, a nie faktyczne. Podkreślenia wymaga, że uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawców wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione. Brak wskazania przesłanek wymaganych przez przepis art. 61 § 3 ustawy uniemożliwia sądowi ocenę zasadności złożonego przez stronę skarżącą wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04, niepubl.).
Biorąc pod uwagę powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na podstawie art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.