Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. F. W. oraz D. W. na decyzję Wojewody z dnia 30 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia odmówić wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta Miasta z dnia 31 sierpnia 2012 r. nr [...].

Uzasadnienie strona 1/2

G. F. W. i D. W. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody z dnia 30 listopada 2012 r. nr [...], mocą której umorzono postępowanie odwoławcze zainicjowane przez skarżących, a dotyczące decyzji Prezydenta Miasta z dnia 31 sierpnia 2012 r. nr [...] o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu W. S. pozwolenia na budowę budynku handlowo - usługowego wraz z wewnętrznymi instalacjami (w tym gazową), wewnętrznego układu drogowego (dojścia, dojazdy, parkingi), zewnętrznej instalacji oświetlenia terenu, zewnętrznej instalacji kanalizacji deszczowej z przyłączami, przyłącza wod-kan i gazu, przebudowę zewnętrznej instalacji kanalizacji sanitarnej, ogrodzenia na terenie nieruchomości działki nr [...] i [...], obręb [...] przy ul. J. w G.

W skardze skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Prezydenta Miasta z dnia 31 sierpnia 2012 r. nr [...], wskazując, że jej wykonanie spowoduje nieodwracalne skutki prawne. Inwestor rozpoczął już bowiem roboty budowlane, a uchylenie decyzji o pozwoleniu na budowę już po wybudowaniu obiektu nie stanowi bezpośredniej podstawy do jego rozbiórki. Zastosowanie zaś art. 50 i art. 51 ustawy Prawo budowlane będzie mogło doprowadzić do zalegalizowania już istniejącego obiektu bądź do wstrzymania robót budowlanych na takim etapie, w którym korzystanie z nieruchomości w ramach służebności będzie niemożliwe lub istotnie utrudnione. Dodatkowo, w piśmie procesowym z dnia 15 lutego 2013 r., skarżący wskazali, że Sąd Rejonowy G. postanowieniem z dnia 15 stycznia 2013 r. sygn. akt [...] zabezpieczył powództwo w sprawie o zakazanie naruszenia praw wynikających ze służebności ale takie zabezpieczenie nie jest tożsame ze wstrzymaniem wykonania decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

W powołanym art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi prawodawca przewidział rozszerzenie możliwości wstrzymania wykonania zaskarżonych aktów na akty wydawane lub podjęte we wszystkich postępowaniach prowadzonych "w granicach tej samej sprawy". Oznacza to, że treścią art. 61 § 3 ustawy objęte są akty administracyjne wydane w I instancji oraz akty administracyjne w stosunku, do których toczy się postępowanie w trybie zwyczajnym albo w trybie nadzwyczajnym, które to akty zostały wydane w postępowaniach administracyjnych, których przedmiotem była sprawa wskazująca tożsamość podmiotową i przedmiotową (zob: R. Hauser, M. Wierzbowski, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo CHBeck, Warszawa 2011, s. 340). Wyjaśnić jednakże należy, że użyte w art. 61 § 3 ustawy sformułowanie "w granicach tej samej sprawy" odsyła do sprawy w jej znaczeniu materialno prawnym, a jej tożsamość wyznaczają elementy wyznaczające tożsamość skonkretyzowanego w decyzji administracyjnej stosunku prawnego, a więc identyczność podmiotów, identyczność przedmiotu tego stosunku oraz identyczność obu jego podstaw - prawnej i faktycznej. Regulacja taka pozostaje w związku z treścią art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia.

Strona 1/2