Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 sierpnia 2008 r. Nr ,, w przedmiocie nieodpłatnego przejęcia na własność nieruchomości do zasobu mienia komunalnego gminy postanawia odmówić przyznania W. K. prawa pomocy w zakresie całkowitym.
W. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 sierpnia 2008 r. Nr [...].
W dniu 26 września 2011 r. skarżący złożył w niniejszej sprawie po raz trzeci wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, rozpoznając pierwszy wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy, postanowieniem z dnia 6 lipca 2010 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż wnioskodawca domagający się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 u.p.p.s.a., winien wykazać, że z uwagi na sytuację materialną nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, na skarżącym spoczywa zatem obowiązek wykazania, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy. Rozpatrywanie wniosku o przyznanie prawa pomocy nie polega na swobodnym uznaniu, lecz podlega określonym regułom, których należy przestrzegać. W tym zakresie pozytywne rozpatrzenie wniosku może nastąpić wówczas, gdy wykazane zostanie, iż sytuacja majątkowa w jakiej się wnioskodawca znajduje nie pozwala mu na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. Ze złożonego przez skarżącego wniosku wynikało, iż nie posiada on żadnego majątku ani żadnych źródeł utrzymania. Oświadczenie takie budzi uzasadnione wątpliwości, co do jego wiarygodności, z uwagi na oczywistą konieczność posiadania środków utrzymania do egzystencji. Zgodnie z art. 255 u.p.p.s.a., jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku jest niewystarczające dla oceny jej rzeczywistych możliwości płatniczych lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana do złożenia na wezwanie dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. W niniejszej sprawie, wnioskodawcę zobowiązano do przedłożenia dokumentów źródłowych, które wyjaśniałyby sytuację finansową skarżącego. Wnioskodawca, pomimo wezwania, nie przedstawił żadnych dokumentów, co skutkowało oddaleniem złożonego wniosku.
Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z dnia 24 września 2010 r. sygn. akt II OZ 882/10, oddalił zażalenie wniesione na to postanowienie.
Rozpoznając drugi wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2010 r., również odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
W uzasadnieniu tego postanowienia wskazano, iż skarżący w złożonym ponownie wniosku o przyznanie prawa pomocy, nie wykazał, aby jego sytuacja materialna uległa pogorszeniu od momentu wydania postanowienia z dnia 6 lipca 2010 r. w stosunku do stanu, jaki był przedmiotem rozstrzygnięcia. W ponownie złożonym wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący wskazał jako nową okoliczność fakt, iż komornik odebrał mu gospodarstwo rolne, bydło oraz sprzęt rolniczy. Ewentualne zaistnienie tej okoliczności nie może być wzięte przez Sąd pod uwagę, bowiem skarżący w poprzednio prowadzonym postępowaniu nie ujawnił okoliczności posiadania jakiegokolwiek gospodarstwa rolnego, bydła i sprzętu rolniczego, fakt ten nie był zatem w ogóle brany pod uwagę przez Sąd przy wydawaniu poprzedniego postanowienia. Podkreślić należy, iż skarżący jest obowiązany jest do ujawniania wszelkich okoliczności związanych z jego sytuacją majątkową, a więc w szczególności powinien ujawniać swoje dochody, majątek, zobowiązania, gdyż mają one wpływ na ocenę przesłanek przyznania prawa pomocy. Skoro skarżąc poprzednio zataił fakt posiadania majątku, jego ewentualna utrata po wydaniu postanowienia, nie może być przesłanką przyznania obecnie prawa pomocy. Nadto Sąd wskazał, iż składane przez skarżącego oświadczenia, budzą uzasadnione wątpliwości, co do swej wiarygodności, a skarżący wezwany przez referendarza sądowego do nadesłania dokumentów dotyczących jego sytuacji majątkowej i zarobkowej ponownie nie nadesłał żadnej dokumentacji obrazującej jego sytuację majątkową.