Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 31 października 2011r.na posiedzeniu niejawnym wniosku R. R. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Gminy z dnia 4 listopada 2010r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: odmówić przyznania wnioskodawcy prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 24 października 2011r. R. R. zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wskazał, iż ma 70 lat, jest emerytem i inwalidą, gdyż nie ma prawej dłoni. Choruje na zwyrodnienie wielostawowe. Od dwóch lat leczy się prywatnie u endokrynologa z powodu guzów tarczycy. Posiada mieszkanie o pow. 53m2, 0,9 ha łąki oraz połowę działki o pow. 861 m2 w G. Wskazał również, że posiada oszczędności na kwotę około 20 tys. zł. Otrzymuje emeryturę w miesięcznej wysokości 2450 zł.
Rozpatrując przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Stosownie do art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3). W przypadku osób fizycznych prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy).
Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych jest instytucją stosowaną w przypadku osób charakteryzujących się ubóstwem, tj. całkowicie pozbawionych środków do życia ze względu na okoliczności życiowe. Kolejno podkreślenia wymaga, iż koszty sądowe zasługują na traktowanie na równi z innymi obciążeniami finansowymi, a zwolnienie od obowiązku ich ponoszenia - w sytuacji, gdy są one dochodem budżetu państwa - stanowiłoby swoistą formę kredytowania podmiotów i naruszałoby zasadę równoważnego traktowania powinności finansowych. Wpis sądowy w niniejszej sprawie wynosi 300 zł. Skarżący posiada oszczędności na kwotę około 20 tys. zł. Referendarz wyraża przekonanie, iż skarżącego stać na poniesienie wszelkich kosztów, które wynikną w trakcie prowadzonego postępowania sądowoadministracyjnego jeśli nie z bieżących dochodów to na pewno z posiadanych oszczędności .
Wobec tego na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak we wstępie.