Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 września 2013 roku, nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 7 stycznia 2014 r., orzekającą o odpłatnym przekształceniu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, stanowiącej własność Gminy Miasta, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 98, o powierzchni 1.152m2, położonej w S., przy ul. F., w prawo własności nieruchomości oraz ustalającą opłatę z tego tytułu w kwocie 45.145 zł.

W skardze na powyższą decyzję Spółka A zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w postaci ogłoszenie upadłości Spółki. W uzasadnieniu tego wniosku skarżąca wskazała, że niewstrzymanie wykonania decyzji może spowodować niewypłacalność Spółki, a co za tym idzie konieczność złożenia wniosku w ogłoszenie upadłości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Z kolei art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Z powyższej regulacji wynika zatem, że zastosowanie tymczasowej ochrony, polegającej na wstrzymaniu wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia wiązać się musi ze spełnieniem, co najmniej jednej ustawowej przesłanki, tj. wystąpienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązkiem wnioskodawcy jest przedstawienie konkretnych okoliczności, które w realiach danej sprawy świadczyć będą o zasadności żądania. Niebezpieczeństwo, o którym mowa w cytowanym przepisie dotyczy m .in. szkody o charakterze materialnym, choć nie tylko. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że chodzi o szkodę, która nie będzie mogła być zrekompensowana w skutek zwrotu spełnionego i wyegzekwowania świadczenia, jak również nie będzie możliwie przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (patrz B. Dauter. Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego. Wydawnictwo LexisNexis. Warszawa 2011 r. str. 231).

W praktyce wskazuje się, że co do zasady egzekwowanie decyzji określającej należność pieniężną, w tym również karę pieniężną, nie wiąże się z ryzykiem wystąpienia nieodwracalnego skutku. Nie należy jednak tracić z pola widzenia, takich zjawisk jak utrata płynności finansowej czy też upadłość przedsiębiorcy, która może mieć miejsce w skutek wyegzekwowania od strony określonej sumy pieniężnej. W ślad za stanowiskiem orzecznictwa, wskazać należy, że za uwzględnieniem wniosku strony o wstrzymanie wykonania decyzji o nałożeniu kary pieniężnej przemawia znaczna wysokość wymierzonej kary oraz możliwość utraty przez nią (w wyniku uiszczenia kary) płynności finansowej, a w konsekwencji konieczność ogłoszenia upadłości, wstrzymania produkcji i zwolnienia pracowników (por. postanowienie NSA z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. akt II OSK 1045/11, opubl. w Lex nr 1070326). Skutków zapłaty należności pieniężnej, które co do zasady są odwracalne, nie można rozpatrywać w oderwaniu od jej wysokości, zwłaszcza, gdy wysokość należności pieniężnej jest znaczna. Jeśli wnioskodawca uprawdopodobnił, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje na tyle trwałą zmianę, że powrót do stanu poprzedniego, w razie uwzględnienia skargi, połączony byłby z dużym nakładem środków i mógłby nastąpić po dłuższym czasie, gdyż istnieje potencjalna możliwość utraty źródła dochodu związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, to wykonanie zaskarżonej decyzji zagrażające zakończeniem prowadzonej działalności gospodarczej, a w konsekwencji utratą przez stronę źródła utrzymania, stanowi spełnienie przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. (por. postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 25 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 440/10, opubl. w Lex nr 659124).

Przenosząc powyższe rozważania ogólne na grunt niniejszej sprawy, Sąd uznał, że wniosek skarżącej Spółki o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zasługuje na uwzględnienie. Skarżąca uprawdopodobniła bowiem, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować trudne do odwrócenia skutki.

Z uwagi na powyższe Sąd, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji.

Strona 1/1