Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. M. i W. M. na decyzję Wojewody z dnia 15 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia odrzucić skargę.
Skarga zasługiwała na odrzucenie.
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Stosownie zaś do treści art. 54 § 1 tej ustawy skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
Z akt administracyjnych wynika, że zaskarżona decyzja Wojewody doręczona została skarżącym jednocześnie w dniu 21 listopada 2012 r. Decyzja ta zawierała prawidłowe pouczenie o terminie i sposobie wniesienia skargi do sądu. A zatem termin do wniesienia skargi upływał dla skarżących w dniu 21 grudnia 2012 r.
Skarżący nadali przedmiotową skargę w dniu 21 grudnia 2012 r. (data stempla pocztowego), jednakże skierowali ją bezpośrednio na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a Sąd, działając na podstawie art. 54 § 1, 2, i 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przekazał skargę Wojewodzie w dniu 31 grudnia 2012 r. - jako mylnie wniesioną.
Zgodnie natomiast z poglądem doktryny i orzecznictwem sądowoadministracyjnym wniesienie skargi bezpośrednio do sądu, zamiast za pośrednictwem organu administracji publicznej, powoduje, że sąd ten powinien ją przekazać właściwemu organowi administracji publicznej w celu nadania jej biegu a o zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje data nadania skargi przez sąd do organu (T. Woś (w:) T. Woś (red.), H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, 2005 r., s. 248). Jak wskazuje się w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2011 r., sygn. akt II FSK 2554/10 (Lex nr 742361) wniesienie skargi (...) bezpośrednio do sądu, zamiast za pośrednictwem organu administracji publicznej, powoduje ten skutek, że sąd ten powinien ją przekazać właściwemu organowi administracji publicznej w celu nadania jej biegu. O zachowaniu ustawowego terminu do jej wniesienia decyduje wówczas data wysłania (przekazania) skargi przez sąd do właściwego organu administracji publicznej. W takim przypadku ryzyko przekroczenia terminu do wniesienia skargi obciąża tylko i wyłącznie stronę skarżącą (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009, s. 178; postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 6 czerwca 2005 r., sygn. akt II SA/Wr 379/01, niepubl.; postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 21 stycznia 2011 r., sygn. akt II SA/Sz 1144/10, niepubl.).
Uznać zatem należało, że wniesienie przez B. M. i W. M. skargi w przedmiotowej sprawie, odpowiadające wymogowi z art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nastąpiło dopiero w dniu 31 grudnia 2012 r., a tym samym skarga ta wniesiona została z uchybieniem terminu przewidzianego w art. 53 § 2 powołanej ustawy.
Stosownie zaś do treści art. 58 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.