Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zakładu Gospodarki Komunalnej na decyzję Wojewody z dnia 5 listopada 2018 r., nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie wykonania robót budowlanych postanawia 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącemu Zakładowi Gospodarki Komunalnej ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku kwotę 500 (pięćset) złotych wpisu sądowego.
A. reprezentowany przez kierownika zakładu G. S. wniósł w dniu 7 grudnia 2018 r. skargę na opisaną decyzję Wojewody.
Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału II z dnia 27 grudnia 2018 r. zobowiązano skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie dokumentu lub jego uwierzytelnionego odpisu potwierdzającego umocowanie do reprezentowania strony skarżącej, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie doręczono skarżącemu w dniu 3 stycznia 2019 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy). W odpowiedzi na wezwanie, skarżący w piśmie procesowym z dnia 9 stycznia 2019 r. poinformował, że w postępowaniu administracyjnym występował A. reprezentowany przez jego kierownika G. S. Ten skarżący złożył również skargę na decyzję Wojewody z dnia 5 listopada 2018 r., a w skardze niewłaściwie umieszczono informację o załączonym pełnomocnictwie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył co następuje.
Zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej p.p.s.a., zdolność do czynności w postępowaniu w sprawach sądowoadministracyjnych (zdolność procesową) mają osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do czynności prawnych, osoby prawne oraz organizacje społeczne i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 25. Przepis art. 25 § 2 p.p.s.a. nadaje zdolność sądową (zdolność do występowania przed sądem administracyjnym) państwowym i samorządowym jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej.
Na podstawie przepisów art. 28 § 1 i art. 29 p.p.s.a. osoby prawne oraz jednostki organizacyjne mające zdolność sądową dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu. Osoby te mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu.
A. jest zakładem budżetowym Gminy, powołanym uchwałą rady Gminy z dnia 25 lutego 2005 r., nr [..]. Zarządzeniem Wójta Gminy nr [..] z dnia 14 października 2011 r. udzielono pełnomocnictwa G. S. - Kierownikowi zakładu - do dokonywania czynności prawnych związanych z prowadzeniem tego zakładu w granicach zwykłego zarządu (zob. odpisy uchwały i zarządzenia potwierdzone za zgodność z oryginałem z upoważnienia wójta, w aktach administracyjnych). Jak zatem wynika z powołanych dokumentów, skarżący zakład jest jednostką organizacyjną gminy nieposiadającą osobowości prawnej, która ma zdolność sądową i zdolność procesową. Niemniej w tych okolicznościach kierownik zakładu, który podpisał skargę nie wykazał na etapie postępowania sądowego umocowania do występowania w imieniu strony skarżącej. Sąd jedynie na marginesie zauważa, że pełnomocnictwo udzielone przez Wójta Gminy wspomnianym zarządzeniem z dnia 14 października 2011 r., którego odpis znajduje się w aktach administracyjnych, nie obejmuje czynności przekraczających zwykły zarząd. Taką zaś czynnością jest wniesienie skargi do sądu administracyjnego.
W niniejszej sprawie sądowej skarga była pierwszą czynnością procesową, wobec czego jej wniesienie w imieniu A. i podpisanie przez kierownika zakładu G. S., wymagało wykazania dokumentem umocowania do reprezentowania strony skarżącej. W świetle przywołanych przepisów p.p.s.a. obowiązek wykazania umocowania osoby reprezentującej stronę skarżącą stanowił wymóg formalny, którego niespełnienie uniemożliwia nadanie skardze prawidłowego biegu.
W sytuacji, gdy pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu, przewodniczący wzywa stronę (bądź ustanowionego pełnomocnika procesowego) o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni (art. 49 § 1 p.p.s.a.). Skutkiem niezachowania wskazanego ustawowego terminu w przypadku skargi jest jej odrzucenie, stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., zgodnie z którym sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.
Ustawowy siedmiodniowy termin wykonania zobowiązania do usunięcia braków formalnych skargi upłynął w dniu 10 stycznia 2019 r.
Z przedstawionych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia. O zwrocie z urzędu uiszczonego w sprawie wpisu sądowego sąd orzekł w punkcie drugim sentencji, na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.