Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta w przedmiocie zatwierdzenia taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Referendarz sądowy Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2007r.na posiedzeniu niejawnym wniosku S. G. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta z dnia 5 grudnia 2002r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy

Uzasadnienie

S.G. we formularzu PPF zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Z zawartych we wniosku danych wynika, że skarżący nie uzyskuje jakichkolwiek dochodów, pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną oraz dwoma dorosłymi synami. Oświadczenie o stanie majątkowym strony wskazuje, że nie posiada jakiegokolwiek majątku, w tym nieruchomości, przedmiotów o wartości powyżej 3000 euro oraz zasobów pieniężnych (oszczędności, papierów wartościowych). Skarżący ocenia swoją sytuację materialną jako trudną, uniemożliwiającą poniesienie kosztów sądowych.

W związku z powziętymi wątpliwościami co do możliwości płatniczych wnioskodawcy Sąd, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), pismem z dnia 3 października 2007 r. (doręczonym w dniu 23 października 2007 r.) wezwał go do przedłożenia dokumentacji źródłowej: wyciągu z posiadanych przez wnioskodawcę, jego żonę i synów rachunków i lokat bankowych - w tym konta i lokat dewizowych - z ostatnich trzech miesięcy z uwzględnieniem aktualnego salda tychże rachunków, odpisu zeznania podatkowego złożonego przez wnioskodawcę, jego żonę i synów za rok 2005 bądź zaświadczenia o ich nieskładaniu, oświadczenia czy wnioskodawca bądź osoby pozostające z nim we wspólnym gospodarstwie domowym korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej, jeśli tak to należy przedłożyć decyzje przyznające świadczenia w ciągu ostatnich trzech miesięcy, oświadczenia w przedmiocie gdzie wnioskodawca wraz z rodziną zamieszkuje, oświadczenie o ewentualnej pomocy otrzymywanej od rodziny lub innych osób, dokumentu potwierdzającego posiadanie przez wnioskodawcę, jego żonę i synów statusu osoby bezrobotnej, oświadczenia w przedmiocie zarejestrowanych na skarżącego oraz członków jego rodziny pojazdów mechanicznych (podania marki, roku produkcji, daty zakupu i aktualnej wartości, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia wezwania.

Pomimo wezwania Sądu skarżący wymienionych dokumentów i oświadczeń nie przedłożył.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 powołanej ustawy).

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie zasadności złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zatem to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione. Sąd bowiem przyzna prawo pomocy tylko w sytuacji, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W niniejszej sprawie istotnym jest, że skarżący oświadczając, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i dwoma synami, jednocześnie nie podał jakichkolwiek danych, które odzwierciedlałyby sytuację majątkową tych osób, w tym uzyskiwanych przez nich dochodów. Pomimo wezwania Sądu skarżący oświadczenia w tym zakresie nie złożył.

W związku z powyższym, Sąd uznał, że skarżący nie udowodnił, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy. Sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia dochodzeń w sytuacji, gdy dokładne dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych wnioskodawcy nie są znane, gdyż uchyla się on od złożenia stosownych dokumentów, oświadczeń w tym przedmiocie. Jak już bowiem wskazano sprawą zainteresowanego jest wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy.

Z tych względów Sąd na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1