Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Skrzycka-Pilch po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi S. G. na uchwałę Rady Miasta z dnia 5 grudnia 2002r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków postanawia: odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy
Wnioskiem z dnia 18 września 2007r. skarżący S. G. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że pozostaje w stanie ubóstwa wynikającym z nie osiągania od wielu lat dochodów. Podał, iż prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną i dwojgiem pełnoletnich dzieci. Nie posiada żadnego majątku, w tym nieruchomości, zasobów pieniężnych, oszczędności, papierów wartościowych.
W związku z powziętymi wątpliwościami co do możliwości płatniczych wnioskodawcy Sąd, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), pismem z dnia 3 października 2007r., wezwał wnioskodawcę do przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jego stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
Wnioskodawca powyższych dokumentów źródłowych nie przedłożył.
Postanowieniem z dnia 22 listopada 2007r. w sprawie sygn. akt II SA/Gd 93/04 referendarz sądowy na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) odmówił S. G. przyznania prawa pomocy.
S. G. wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia referendarza sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki dla uwzględnienia wniosku spoczywa na wnioskodawcy. Zauważyć ponadto należy, iż wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy ponownie, niewątpliwe więc posiada już wiedzę, iż jego twierdzeń niepopartych dokumentami nie można postrzegać jako wykazania na tyle trudnej sytuacji materialnej, aby stanowiła podstawę do przyznania prawa pomocy. Obowiązek wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na wnioskodawcy, natomiast Sąd nie musi prowadzić postępowania dowodowego i z własnej inicjatywy dążyć do zdobycia dokumentów potwierdzających okoliczności, na które powołuje się wnioskodawca.
Wnioskodawca domagając się przyznania prawa pomocy podał, iż pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z żoną i dwoma synami, nie podając jednocześnie danych ukazujących sytuację majątkową oraz wysokość uzyskiwanych przez te osoby dochodów. Pomimo zaś doręczonego wnioskodawcy wezwania Sądu w tym zakresie, wnioskodawca nie złożył wymaganych dokumentów źródłowych.
W ocenie Sądu wnioskodawca nie wykazał zatem istnienia przesłanki przyznania mu prawa pomocy wynikającej z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z powyższych względów, Sąd na podstawie wskazanych wyżej przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.