Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. M. (M.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej przydziału lokalu zamiennego w zamian za wywłaszczoną nieruchomość na skutek wniosku pełnomocnika procesowego skarżącego - radcy prawnego A. S. o zasądzenie na jej rzecz kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącym z urzędu postanawia: przyznać pełnomocnikowi skarżącego wynagrodzenie za świadczenie pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 147,6 (sto czterdzieści siedem złotych, sześć groszy) zł, w tym podatek VAT w kwocie 27,6 zł.
Postanowieniem Sądu z dnia 24 marca 2011 r. ustanowiono dla skarżącego R. M. pełnomocnika z urzędu.
W skardze kasacyjnej z dnia 17 maja 2011 r. reprezentująca R. M. pełnomocnik - radca prawny A. S. zwróciła się o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych podając, że opłaty te nie zostały poniesione ani w całości ani też w części.
Rozpoznając wniosek zważono co następuje:
Przepis art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 - zwanej dalej P.p.s.a. ) stanowi, że wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Wskazać trzeba, że przepis § 12 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 163, poz. 1349 ze zm.) stanowi, że stawka minimalna za udział radcy prawnego za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Pełnomocnik skarżącego sporządziła skargę kasacyjną lecz nie brała udziału w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (vide protokół z rozprawy). Wobec tego jej wynagrodzenie obejmuje wyłącznie koszty sporządzenia wspomnianej skargi. Tym samym wynagrodzenie dla pełnomocnika procesowego R. M. winno wynosić 120 zł powiększone o kwotę należnego podatku VAT, tj. 27,6 zł (120 x 23% = 27,6).
Wziąwszy pod uwagę wskazane wyżej okoliczności pełnomocnikowi skarżącego należało przyznać wynagrodzenie we wskazanej wyżej kwocie, w oparciu o przepis art. 250 P.p.s.a., w związku z art. 258 § 2 pkt. 8 tej ustawy.