Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Matan po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Wilkowice na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 18 sierpnia 2016 r. nr NPII.4131.1.429.2016 w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy w kwestii zażalenia skarżącej Gminy Wilkowice na postanowienie dotyczące zwrotu kosztów postępowania zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 1029/16 postanawia: 1. uchylić zawarte w pkt 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach postanowienie z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 1029/16; 2. zasądzić od Wojewody Śląskiego na rzecz skarżącej Gminy Wilkowice kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 1029/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w pkt 1 uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze oraz w pkt 2 zasądził od Gminy Wilkowice na rzecz Wojewody Śląskiego kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.
W ustawowym terminie pełnomocnik skarżącej Gminy wniósł zażalenie na postanowienie zawarte w pkt 2 ww. wyroku Sądu, wnosząc o jego zmianę i zasądzenie od Wojewody Śląskiego na rzecz skarżącej Gminy kwoty 480 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych, ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia i w tym zakresie przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono naruszenie art. 200 i art. 208 oraz art. 141 § 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy, bowiem doprowadziło do bezpodstawnego zasądzenia od Gminy Wilkowice na rzecz Wojewody Śląskiego kwoty 480 tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 195 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby rozpoznać sprawę na nowo.
Stosując przywołaną wyżej regulację na gruncie rozpoznawanej sprawy uznać należało, że wniesione przez pełnomocnika skarżącej Gminy zażalenie na zawarte w pkt 2 ww. wyroku Sądu postanowienie jest oczywiście uzasadnione i tym samym należało je uchylić i rozpoznać wniosek o zwrot kosztów postępowania na nowo.
Stosownie do art. 200 p.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.
W myśl zaś art. 205 § 2 p.p.s.a. do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Nadto zgodnie z art. 209 p.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, 203 i 204 p.p.s.a.
W rozpoznawanej sprawie, wobec uwzględnienia skargi w całości, skarżąca Gmina miała możliwość ubiegania się o zasądzenie na jej rzecz od Wojewody Śląskiego zwrotu kosztów postępowania. W skardze zawarty został wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania sądowego od organu według norm przepisanych. W toku postępowania skarżąca Gmina reprezentowana była przez radcę prawnego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w dniu 6 grudnia 2016 r. W tym stanie rzeczy należało zasądzić od Wojewody Śląskiego na rzecz skarżącej Gminy Wilkowice kwotę 480 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w skład której wchodzi wynagrodzenie pełnomocnika. Takie bowiem wynagrodzenie radcy prawnego wynika z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2016, poz. 1804 ze zm.).
Mając na względzie powyższe Sąd uwzględnił zażalenie skarżącej Gminy i działając w oparciu o art. 195 § 2 p.p.s.a. w związku z art. 200 i art. 205 § 2, art. 209 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.