Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kubik po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. i T. W. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego p o s t a n a w i a wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. z dnia [...] r. nr [...] nakazującą A. i T. W. rozbiórkę samowolnie wybudowanego budynku letniskowego na działce o nr ewid. [...] położonej w miejscowości H. , gm. L.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek ten został następnie uzupełniony pismem z [...] r. W jego uzasadnieniu skarżący wskazali przede wszystkim, iż już z samej istoty decyzji nakazującej rozbiórkę wynika możliwość wyrządzenia skarżącym znacznej szkody lub powstania trudnych do odwrócenia skutków w przypadku wykonania decyzji, która następnie zostałaby uchylona przez sąd administracyjny. W ocenie skarżących rozbiórka spornego obiektu wiązałaby się nie tylko z powstaniem szkody z tytułu finansowania robót rozbiórkowych, ale także szkody z tytułu możliwości uszkodzenia elementów obiektu podczas prac rozbiórkowych. Nadto wskazali, iż z uwagi na fakt, że skarżący zamieszkują na stałe w odległości kilkudziesięciu kilometrów od wskazanej nieruchomości, wykonanie zaskarżonej decyzji zmusiłoby skarżących do ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z dozorem elementów rozebranego obiektu. Aktualnie skarżący nie posiadają bowiem możliwości przewiezienia elementów rozebranego obiektu w inne bezpieczne przed kradzieżą miejsce.
W odpowiedzi na skargę organ nie ustosunkował się do przedmiotowego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 powołanej ustawy sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności stanowi zatem w świetle powyższej regulacji, odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. i dotyczy jedynie okoliczności faktycznych o charakterze wyjątkowym.
Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie spełnione zostały ustawowe przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Wskazać bowiem należy, iż treść nałożonego zaskarżoną decyzją obowiązku oraz jego wykonanie rzeczywiście może spowodować dla skarżących trudne do odwrócenia skutki lub zrodzić niebezpieczeństwo wyrządzenia im znacznej szkody z uwagi na włożony nakład pracy oraz środki przeznaczone na realizację inwestycji polegającej na budowie budynku letniskowego na działce o nr ewid. [...] położonej w miejscowości H. gm. L. Tym samym należy podzielić argumenty skarżących zawarte we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, iż rozbiórka przedmiotowego obiektu wymagałaby znacznych nakładów organizacyjnych i finansowych, których poniesienie spowodowałoby znaczny uszczerbek w majątku skarżących.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.