Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. W. (W.) na uchwałę Rady Gminy H. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż nieruchomości w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: zwolnić skarżącego od kosztów sądowych
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy B.W. zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych podnosząc, że ze względu na trudną sytuację materialną nie jest w stanie uiścić wpisu od skargi. Skarżący zadeklarował, że nie posiada żadnego majątku, oszczędności, papierów wartościowych, a jedynym źródłem utrzymania jakim dysponuje jest świadczenie rentowe uzyskiwane w wysokości 500 zł netto miesięcznie, którego znaczna część podlega zajęciu komorniczemu. Na wezwanie referendarza sądowego skarżący przedstawił kserokopię decyzji o zmniejszeniu renty rodzinnej, z treści której wynika, że wysokość tego świadczenia od dnia [...] r. wynosić będzie 353 zł. Ponadto, z nadesłanego wyciągu z rachunku bankowego wynika, że znacząca część uzyskiwanego dochodu podlega zajęciu komorniczemu. Ze złożonego przez skarżącego oświadczenia wynika natomiast, że zamieszkuje w budynku mieszkalnym należącym do jego syna, który jednakże nie prowadzi razem nim wspólnego gospodarstwa domowego (będąc duchownym zamieszkuje w Parafii [...] w Z.).
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Oceniając stan majątkowy skarżącego stwierdzono, że zachodzą podstawy do uwzględnienia złożonego wniosku.
Na powyższym zaważyło przede wszystkim ustalenie wysokości dochodu skarżącego. Uzyskiwana od dnia [...] r. kwota 353 zł jest bowiem na tyle niska, że z ledwością pozwala na zaspokojenie bieżących potrzeb strony. Ponieważ skarżący nie dysponuje majątkiem pozwalającym na uzyskanie dodatkowych dochodów z tytułu jego zbycia lub obciążenia, przyjąć trzeba, że niepodobna oczekiwać, że B. W. będzie w stanie ponieść koszty sądowe. Podane przez skarżącego okoliczności wskazują również na to, że nie może on liczyć na wsparcie osób bliskich w tym zakresie.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.