Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy H. w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż nieruchomości w kwestii wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. W. na uchwałę Rady Gminy H. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż nieruchomości w kwestii wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały p o s t a n a w i a: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia [...] r. nr [...] Rada Gminy H. wyraziła zgodę na sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w L. przy ul. [...].

Na powyższą uchwałę skargę wniósł B. W. W skardze obok zarzutów kwestionujących zaskarżoną uchwałę skarżący wniósł o wstrzymanie jej wykonania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności stanowi zatem w świetle powyższej regulacji, odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. i dotyczy jedynie okoliczności faktycznych o charakterze wyjątkowym.

Zastosowanie wstrzymania wykonania skarżonego aktu może zatem nastąpić jedynie wówczas, gdy ujawnione zostaną okoliczności uzasadniające zastosowanie tej czynności procesowej. Konieczność natomiast uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na wnioskodawcy i to on ma obowiązek rzeczowego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami wykazującymi zaistnienie przesłanek udzielenia przez Sąd tymczasowej ochrony (por. postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 983/08).

Warunkiem uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest wskazanie przez stronę okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne.

W złożonym wniosku skarżący nie powołał się na żadną z wymienionych powyżej przesłanek, a jego argumentacja sprowadzała się jedynie do twierdzenia, iż zaskarżona uchwała narusza obowiązujące przepisy. Należy podkreślić, iż tego rodzaju zarzuty będą dopiero podlegały ocenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach na etapie merytorycznego rozpatrywania skargi, a nie na etapie postępowania incydentalnego, jakim jest postępowanie wywołane złożonym wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. W tej kwestii, strona winna była wykazać, a przynajmniej uprawdopodobnić, w jaki sposób wykonanie zaskarżonej decyzji może narazić ją na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, czego jednak w niniejszej sprawie nie uczyniono.

Także działając z urzędu brak jest, zdaniem Sądu podstaw do przesądzenia tej przesłanki wstrzymania wykonania ww. uchwały. Podstawy do wstrzymania jej wykonania nie mogły stanowić sformułowane zarzuty w zakresie wydania tej uchwały z naruszeniem przepisów prawa. Zastosowanie instytucji wstrzymania wykonania nie może być poprzedzone merytoryczną oceną zasadności skargi, albowiem takie działanie sądu, dokonywane w ramach posiedzenia niejawnego, oznaczałoby niedopuszczalną ocenę legalności zaskarżonego aktu sprowadzającą się do przedsądu. Na tym etapie postępowania Sąd nie jest bowiem upoważniony do rozstrzygania tej kwestii i z tego też względu nie może ona stanowić podstawy uwzględnienia wniosku o wstrzymanie.

W związku z powyższym, w świetle art. 61 § 3 omawianej ustawy wniosek skarżącego B. W. podlegał oddaleniu.

Strona 1/1