Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kubik po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.F. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej w kwestii wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wstrzymanie wykonanie zaskarżonej decyzji.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r., nr [...]w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej, J. F. reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, obok zarzutów kwestionujących zaskarżoną decyzję, zamieścił również wniosek o wstrzymanie jej wykonania w zakresie dotyczącym nieruchomości o nr ewidencyjnym 1.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że w przypadku wydania przedmiotowej nieruchomości i rozpoczęcia na niej realizacji planowanej inwestycji, zniszczeniu ulegnie wykonany przez skarżącego dużymi nakładami sił i kosztów parking znajdujący się na części tej nieruchomości. Ponadto skarżący nie będzie mógł z niej korzystać dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, czego skutkiem będzie utrata sporej części dochodów. Do czasu wybudowania przez skarżącego innego parkingu istnieje bowiem ryzyko spadku liczby klientów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a, wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Rozpoznając wniosek w zakresie przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd uznał, że nie zasługuje on na uwzględnienie. Ze swej natury decyzje dotyczące realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych zmieniają stan rzeczy i mogą spowodować powstanie trudnych do odwrócenia skutków, jednakże skutki te należy szczegółowo uzasadnić oraz wykazać wystąpienie ich w stosunku do składającego dany wniosek. Istotną kwestią jest również i to, że zarówno pojęcie "znacznej szkody" jak i pojęcie "trudnych do odwrócenia skutków" nie odnosi się jedynie do strony wnioskującej o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, ale również do interesu innych uczestników postępowania oraz interesu publicznego. W przypadku konfliktu interesów, Sąd powinien wyważyć interesy stron oraz interes publiczny, oceniając, który z tych interesów jest ważniejszy i bardziej zasługuje na uwzględnienie (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2008 r., II OZ 588/08). W niniejszej sprawie należy mieć zatem na względzie to, że ewentualne wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji może naruszyć interes inwestora powodując opóźnienia w pracach, a co za tym idzie spowodować dla niego straty finansowe. Należy mieć również na względzie interes publiczny, który może zostać naruszony w ten sposób, że odroczona w czasie będzie realizacja inwestycji zaspokajającej istotne potrzeby mieszkańców.
Przede wszystkim wskazać jednak należy, że ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.) ma szczególny charakter, jej celem jest stworzenie prawnych instrumentów zapewniających sprawny przebieg inwestycji drogowych. Specyfika uregulowań ustawowych wyraża się w uproszczeniu postępowania administracyjnego w sprawach związanych z nabyciem nieruchomości oraz dysponowania nimi przez inwestora na cele budowlane. Wstrzymanie zaskarżonej decyzji byłoby zatem istotnym zaburzeniem tegoż procesu i jednocześnie naruszałoby w sposób rażący społeczny interes, który stał się podstawą wydania orzeczenia. Rozważając kwestie wstrzymania wykonania decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej należy zatem uwzględnić interes społeczny i gospodarczy, które przemawiają za szybką i sprawną realizacją przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na budowie drogi. (por. postanowienie NSA z dnia 17 września 2010 r., II OZ 923/10).Tym samym udzielenie ochrony tymczasowej skarżącemu w ocenie Sądu niweczyłoby cel, jaki przyświecał ustawodawcy przy przyjęciu ustawy ustalającej szczególny reżim prawny przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.
Mając na względzie powyższe Sąd, działając na podstawie art. 61 § 3 i § 5 orzekł jak sentencji postanowienia.