Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kubik po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. F. i M. F. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie lokalizacji drogi powiatowej w kwestii wniosku skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia [...] r. J. F. i M. F. wnieśli za pośrednictwem organu skargę do Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję nr [...] Starosty Z. z dnia [...] r. znak: [...] ustalającą lokalizację drogi jako inwestycji pod nazwą "[...]" - Etap I w miejscowości B. w obrębie ewid. K. oraz zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości.
W piśmie z dnia [...] r. skarżący zwrócili się z wnioskiem o zawieszenie postępowania z powodu bezprawnej decyzji lokalizacyjnej Starosty Z. z dnia [...] r. W jego uzasadnieniu wskazali przede wszystkim, iż nie wyrażają zgody na "wrogie przejecie ich działki nr [...], które likwiduje im wjazd na teren gospodarstwa rolnego położonego na skarpie". Na wezwanie Sądu skarżący oświadczyli, iż pismo to stanowi wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody [...] podtrzymującej, w ocenie skarżących bezprawną decyzję Starosty Z. z dnia [...] r.
Odpis wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji doręczono organowi oraz uczestnikowi postępowania wraz z pouczeniem o możliwości ustosunkowania się do przedmiotowego wniosku w terminie 7 dni. Do dnia wydania niniejszego postanowienia żadna ze stron nie ustosunkowała się do tego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 powołanej ustawy sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności stanowi zatem w świetle powyższej regulacji, odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. i dotyczy jedynie okoliczności faktycznych o charakterze wyjątkowym.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd może nastąpić wyłącznie na wniosek skarżącego, co oznacza, że to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione zostały przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania aktu lub czynności. Niewskazanie we wniosku okoliczności uzasadniających twierdzenie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza brak przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej przez sąd.
Rozpoznając wniosek w zakresie przesłanek określonych w art. 61 § 3 ustawy p.p.s.a., Sąd uznał, że nie zasługuje on na uwzględnienie. Wskazać należy, iż ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.) ma szczególny charakter, jej celem jest stworzenie prawnych instrumentów zapewniających sprawny przebieg inwestycji drogowych. Specyfika uregulowań ustawowych wyraża się w uproszczeniu postępowania administracyjnego w sprawach związanych z nabyciem nieruchomości oraz dysponowania nimi przez inwestora na cele budowlane. Zgodnie z art. 12 tej ustawy decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi zatwierdza zarazem projekt podziału nieruchomości. Linie rozgraniczające teren ustalone decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi stanowią linie podziału nieruchomości. Nieruchomości wydzielone liniami rozgraniczającymi teren stają się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg gminnych, powiatowych i wojewódzkich z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stała się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnej decyzji. Decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi powiatowej nie zawiera dokładnego i ostatecznego projektu budowlanego drogi, a w szczególności nie zezwala na realizację wymienionej inwestycji drogowej. Tym samym udzielenie ochrony tymczasowej skarżącym w ocenie Sądu niweczyłoby cel, jaki przyświecał ustawodawcy przy przyjęciu ustawy ustalającej szczególny reżim prawny przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg powiatowych zwłaszcza, iż skarżący nie wykazali, że zostały spełnione przesłanki określone w art. 61 § 3 ustawy p.p.s.a. (zob. postanowienie NSA z dnia 25 kwietnia 2008 r., sygn. II OZ 391/08).
Rozpatrując wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, istotne znaczenie ma więc ocena, czy może powstać szkoda lub trudne do odwrócenia skutki wywołane wykonaniem decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi, jeżeli okazałoby się, że w wyniku uwzględnienia skargi nie było podstaw do zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości. Także biorąc pod rozwagę okoliczności nie powołane przez skarżących, a rozważane przez Sąd z urzędu, nie da się wskazać ewentualnych niebezpieczeństw o jakich mowa w art. 61 § 3 ustawy p.p.s.a., uzasadniających dopuszczalność wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W związku z powyższym wniosek skarżących podlegał oddaleniu przy uwzględnieniu treści art. 61 § 3 i § 5 omawianej ustawy.