Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy E. W. wystąpiła o zwolnienie od kosztów sądowych, powołując się na trudną sytuację materialną oraz zły stan zdrowia, co jej zdaniem uzasadnia twierdzenie o wyższych aniżeli przeciętne kosztach utrzymania. Z treści formularza wynika, że skarżąca samotnie prowadzi gospodarstwo domowe, zamieszkując w budynku mieszkalnym o pow. [...] m2. Źródłem utrzymania się strony jest dochód z emerytury - 817 zł brutto miesięcznie oraz dochody z najmu pomieszczeń - 1000 zł miesięcznie.
Na wezwanie referendarza sądowego skarżąca przedstawiła kserokopię umowy najmu, kserokopię zaświadczenia o wysokości uzyskiwanego świadczenia emerytalnego oraz faktury za energię elektryczną, dostawy wody oraz odbiór śmieci, a także kserokopię decyzji ustalającej wymiar podatku od nieruchomości.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Oceniając stan majątkowy skarżącej nie stwierdzono, aby wykazała ona, ż istnieją podstawy do całkowitego zwolnienie od kosztów sądowych.
W pierwszej kolejności wypada zwrócić uwagę na wysokość uzyskiwanego dochodu, który kształtuje się na poziomie ponad 1700 zł netto. Warto podkreślić, że dochód ten ma charakter stały, co oznacza, że pozwala na ewentualne rozplanowanie potencjalnych wydatków. Zarazem, dokonując porównania uzyskiwanego dochodu z wysokością przeciętnych, miesięcznych wydatków nie stwierdzono, aby istniała w tym względzie znacząca asymetria, polegająca na przeznaczaniu większej części dochodu na pokrycie niezbędnych wydatków. Kształtują się one bowiem na przeciętnym, miesięcznym poziomie około 300 zł (koszty zakupu energii elektrycznej wg. prognozowanego zużycia z rozbiciem na 12 miesięcy, podatek od nieruchomości, opłaty za dostawy wody i odbiór śmieci). Zarazem skarżąca w żaden sposób nie uprawdopodobniła swoich twierdzeń na temat znaczących wydatków, które pochłania leczenie schorzeń reumatoidalnych. Stąd też uznano, że strona będzie w stanie ponieść wydatki związane z postępowaniem sądowym zwłaszcza, że na jego obecnym etapie sprowadzają się one co do zasady do wpisu od skargi.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.