Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Krawczyk po rozpoznaniu w dniu 28 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. T. - S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę w kwestii wniosku uczestnika postępowania Z. K. o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a wniosek przyznanie prawa pomocy pozostawić bez rozpoznania.
W piśmie procesowym z dnia 26 lipca 2013 r. uczestnik postępowania Z. K. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu. W związku z powyższym na podstawie zarządzenia z dnia 19 sierpnia 2013 r. przesłano ww. uczestnikowi urzędowy formularz wniosku PPF, celem jego wypełnienia i nadesłania do Sądu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Powyższe wezwanie, jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy, zostało skutecznie doręczone temu uczestnikowi w dniu 4 września 2013 r. Termin do nadesłania formularza upływał więc w dniu 11 września 2013 r. W wyznaczonym terminie wniosek o przyznanie prawa pomocy nie został złożony przez ww. uczestnika w przewidzianej przepisami formie. Tym samym zarządzeniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 września 2013 r. pozostawiono wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Odpis tego zarządzenia został doręczony wnioskodawcy w dniu 2 października 2013 r. W piśmie z dnia 9 października 2013 r. Z. K. złożył od powyższego zarządzenia sprzeciw, nie nadesłał jednak wypełnionego formularza PPF.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 252 § 2 P.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu, przy czym niezachowanie tego wymogu stanowi brak formalny wniosku w rozumieniu art. 49 § 1 P.p.s.a. (zob. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OPS 1/08, ONSAiWSA 2008, nr 5, poz. 74). W takiej sytuacji należy wezwać do uzupełniania tego braku w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. W konsekwencji uchybienie temu terminowi musi pociągnąć za sobą realizację wskazanego rygoru, czyli pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
W rozpoznawanej sprawie uczestnik postępowania Z. K. nie dopełnił powyższego obowiązku pomimo faktu, że wezwanie wraz z urzędowym formularzem wniosku zostało mu skutecznie doręczone oraz został on pouczony o skutku pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W świetle wskazanych okoliczności Sąd, działając na podstawie 257 P.p.s.a. w związku z art. 260 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.