Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kubik po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.B. na decyzję Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. Z. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargi: na decyzję Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...], na Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. oraz na Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej w W.
W związku z powyższym zarządzeniem z dnia 6 lutego 2013 r. na podstawie art. 57 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a, rozdzielono powyższe skargi. Skargę w niniejszej sprawie potraktowano jako wniesioną na decyzję Starosty [...] z dnia [...]r. nr [...]i przekazano ją temu organowi, celem nadania jej biegu stosownie do art. 54 § 2 P.p.s.a. Organ udzielił odpowiedzi na skargę pismem z dnia 29 stycznia 2013 r., sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt II SA/Gl 155/13.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 i 2 P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Zaskarżona decyzja Starosty [...] jest decyzją wydaną w pierwszej instancji. Czyniąc natomiast zadość zasadzie dwuinstancyjności postępowania, która wynika wprost z art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 z 2000 r., poz. 1071 ze zm., zwanej dalej kpa), o decyzji wydanej w pierwszej instancji służy zgodnie z treścią art. 127 § 1 kpa odwołanie. Decyzja Starosty [...] zawierała prawidłowe pouczenie o trybie i terminie wniesienia odwołania. Konsekwencją powyższego jest stwierdzenie, że skarżący nie wyczerpał wszystkich przysługujących mu w postępowaniu administracyjnych środków zaskarżenia, zatem skarga do sądu administracyjnego jest na obecnym etapie przedwczesna.
Wobec powyższego złożenie niniejszej skargi do Sądu nie może skutkować rozpatrzeniem sprawy w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Sąd administracyjny nie jest bowiem uprawniony do kontroli legalności decyzji organu administracji pierwszej instancji.
Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że wniesienie skargi na decyzję organu I instancji jest niedopuszczalne, co skutkuje jej odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a.
Na marginesie wskazać jedynie należy, że z akt sprawy nie wynika, aby skarżący był stroną postępowania administracyjnego zakończonego wydaniem decyzji będącej przedmiotem niniejszej skargi. Dlatego też, aby skutecznie mógł wszcząć postępowanie w przedmiocie kontroli legalności zaskarżonego rozstrzygnięcia, musiałby najpierw wzruszyć ostateczną decyzję w trybie postępowania nadzwyczajnego.