Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Leszek Wolny po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną na skutek wniosku pełnomocnika procesowego skarżącej z urzędu - adwokata P.D. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu postanawia: 1. przyznać pełnomocnikowi skarżącej - adwokatowi P.D. wynagrodzenie za świadczenie pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy); 2. przyznać pełnomocnikowi skarżącej - adwokatowi P. D. wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej w kwocie 147,6 (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy).
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 6 lutego 2015 r. ustanowiono dla strony skarżącej adwokata z urzędu.
Okręgowa Rada Adwokacka w Katowicach wyznaczyła pełnomocnika z urzędu dla skarżącej w osobie adwokata P.D..
W rozprawie przed tutejszym Sądem w dniu 29 maja 2015 r. uczestniczył substytut adwokata P. D. - aplikant adwokacki I. D., oświadczając, że wnosi o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego udzielonego z urzędu. Oświadczyła jednocześnie, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały dotychczas opłacone w całości, ani w części.
Wyrokiem z dnia 29 maja 2015 r. tutejszy Sąd oddalił skargę na ww. decyzję.
Pismem z dnia 10 lipca 2015 r. pełnomocnik procesowy skarżącej z urzędu złożył do akt sprawy opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - wnosząc jednocześnie o zasądzenie kosztów pomocy prawnej zaznaczając, że koszty te nie zostały dotychczas opłacone w całości, ani w części
Rozpoznając wniosek zważono co następuje:
Przepis art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", stanowi, że wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z treścią § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 461) - zwanego dalej w skrócie "rozporządzeniem", stawka minimalna za udział adwokata w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji tytułem zastępstwa procesowego strony z urzędu - wynosi 240 zł.
Przedmiotem zaskarżenia w tej sprawie nie jest należność pieniężna, lecz decyzja w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod droge publiczną. W tym stanie rzeczy zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajduje § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia.
Pełnomocnikowi procesowemu z urzędu w tej sprawie należy się opłata za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu w pełnej wysokości tej stawki. W trakcie postępowania sądowego pełnomocnik skarżącej nie przedstawił żadnych dowodów, że poniósł jakiekolwiek dodatkowe koszty związane ze swoim udziałem w sprawie. Stąd uzasadnionym było przyznanie mu wynagrodzenia w wysokości minimalnej, przewidzianej w przywołanym wyżej przepisie.
Ponadto, na zasadzie § 2 ust. 3 rozporządzenia, wynagrodzenie to zostało powiększone o kwotę należnego podatku od towarów i usług, tj. 55,20 zł.
Zgodnie natomiast z § 18 ust. 1 pkt 2 lit b rozporządzenia, wysokość stawki minimalnej opłaty za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W tej kwestii, należało zastosować stawkę 50 %, ponieważ opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej sporządził ten sam adwokat, który prowadził sprawę w pierwszej instancji.
W tym stanie rzeczy należało określić stawkę za sporządzenie opinii na kwotę 120 zł i na zasadzie § 2 ust. 3 rozporządzenia powiększyć ją o kwotę należnego podatku od towarów i usług, tj. o kwotę 27,60 zł.
Wziąwszy pod uwagę wskazane wyżej okoliczności, pełnomocnikowi strony skarżącej należało przyznać wynagrodzenie we wskazanej wyżej kwocie, w oparciu o przepis art. 250 P.p.s.a., w związku z art. 258 § 2 pkt 8 tej ustawy.