Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. B. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku przedłożenia dokumentów w sprawie legalności budowy i użytkowania obiektu budowlanego na skutek wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia p o s t a n a w i a: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
1 U Z A S A D N I E N I E
Pismem dnia [...] r. B. B wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na postanowienie [...] Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r., nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] r. w przedmiocie nałożenia na skarżącego grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku przedłożenia dokumentów w sprawie legalności budowy i użytkowania obiektu budowlanego. W kolejnym piśmie z dnia [...] r. skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia wskazując w uzasadnieniu, iż konieczność zapłaty tak znacznej kwoty, pozbawi go możliwości przeznaczenia tych środków na zaspokojenie bieżących potrzeb dnia codziennego.
Organ odwoławczy ustosunkowując się do powyższego wniosku wskazał, że nie znalazł podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Przewodniczący Wydziału II zarządzeniem z dnia 27 marca 2009 r. wezwał skarżącego do uprawdopodobnienia okoliczności powołanych we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, a w szczególności niebezpieczeństwa spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o jakich mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) w terminie 7 dni pod rygorem oddalenia powyższego wniosku. Powyższe zarządzenie zostało prawidłowo doręczone skarżącemu w dniu [...] r.
Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże art. 61 § 3 tej ustawy stanowi, że wówczas gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Z powyższego wynika zatem, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego do Sądu aktu jest instytucją o charakterze wyjątkowym - odstępstwem od ogólnej reguły, w myśl której wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu.
Jak wynika z brzmienia przepisu art. 61 § 3 p.p.s.a. ustawodawca co prawda nie nałożył na stronę skarżącą obowiązku wykazania, iż zachodzą przewidziane nim przesłanki wstrzymania zaskarżonego aktu lub czynności, to jednakże uprawdopodobnienie przez stronę skarżącą podstaw złożonego wniosku powinno być rozpatrywane w kategoriach podejmowania działań we własnym procesowym interesie. W orzecznictwie utrwalił się pogląd, iż warunkiem uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest wskazanie przez stronę okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne.
W złożonym wniosku skarżący podnosił, że wykonanie zaskarżonego postanowienia pozbawi go możliwości przeznaczenia kwoty objętej postanowieniem, na zaspokajanie potrzeb dnia codziennego, jednak pomimo wezwania nie uprawdopodobnił w żaden sposób powyższej okoliczności, nie wykazał również w jaki sposób wykonanie zaskarżonego postanowienia może narazić go na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny, działając na podstawie przywołanego wyżej art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. postanowił orzec jak w sentencji.