Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata lub radcy prawnego z urzędu postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy A. G. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia fachowego pełnomocnika z urzędu.
W treści wniosku wskazała, że jedynym źródłem jej utrzymania się jest świadczenie emerytalne uzyskiwane w kwocie 1601 zł brutto miesięcznie. Skarżąca podniosła również, że w skład jej majątku wchodzą zabudowania oraz nieruchomości gruntowe, stanowiące współwłasność.
Pismem z dnia 23 maja 2011 r. referendarz sądowy wezwał wnioskodawczynię do:
- udokumentowania aktualnej wysokości uzyskiwanego dochodu,
- udokumentowanie wysokości dochodów przeznaczanych na utrzymanie się - opłat za energię elektryczną, dostawy wody, gazu, usługi telekomunikacyjne itp.,
- wskazanie, czy wraz ze skarżącą zamieszkuje jej syn - G. G., który odbierał korespondencję.
Przy piśmie z dnia 12 czerwca 2011 r. skarżąca nadesłała kserokopie faktur za energię elektryczną, usługi telekomunikacyjne, dostawy gazu oraz kserokopię pisma dotyczącego waloryzacji uzyskiwanego przez stronę świadczenia emerytalnego. Nie mniej jednak strona nie udzieliła wyjaśnień dotyczących osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia fachowego pełnomocnika z urzędu może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.).
Przedmiotem badania przy analizie wniosku o przyznanie prawa pomocy jest całokształt okoliczności związanych z sytuacją materialną wnioskodawcy.
Mając na uwadze podane przez skarżąca informacje nie sposób stwierdzić, czy jej sytuacja materialna jest rzeczywiście nie tyle ciężka aby koniecznym było zarówno zwolnienie jej od kosztów sądowych jak i ustanowienie fachowego pełnomocnika z urzędu.
Przede wszystkim poza informacjami na temat dochodu wnioskodawczyni oraz poziomu jej wydatków brak jest jakichkolwiek wiarygodnych informacji na temat jej majątku, a w szczególności rodzaju, przeznaczenia oraz powierzchni posiadanych nieruchomości. Jest to zaś informacja mająca znaczący wpływ na ocenę sytuacji materialnej strony ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy. Wnioskodawczyni nie podała bowiem żadnych szczegółów dotyczących nieruchomości rolnej ani też innych nieruchomości opisanych jako "prowizorka współwłasność".
W dalszej kolejności wskazać przyjdzie, że wnioskodawczyni uchyliła się od odpowiedzi na pytanie dotyczące osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym. W toku postępowania sądowego niektóre pisma kierowane do A. G. odbierał jej syn, który przez doręczyciela traktowany była jako dorosły domownik. Ponieważ ilość oraz wiek osób pozostających z osobą ubiegającą się o przyznanie prawa pomocy we wspólnym gospodarstwie domowym nie pozostają obojętne dla oceny jej zdolności do poniesienia kosztów sądowych, koniecznym było wyjaśnienie tej kwestii. Pomimo wyraźnego wezwania w tym zakresie skarżąca nie udzieliła żadnych wyjaśnień, co uniemożliwia obiektywną ocenę jej sytuacji materialnej, a w konsekwencji jednoznaczne stwierdzenie, czy jej stan majątkowy uzasadnia przychylenie się do złożonego wniosku.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 2 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 1 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.