Sprawa ze skargi na postanowienie Burmistrza Miasta S. w przedmiocie podziału nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. W. i R. W. na postanowienie Burmistrza Miasta S. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podziału nieruchomości postanawia: odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6072 Scalenie oraz podział nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy
Uzasadnienie

Burmistrz Gminy S. po rozpoznaniu wniosku R. W. i R. W. o podział nieruchomości oznaczonej nr [...], położonej w S. [...], stwierdził postanowieniem z dnia [...] r., nr [...], iż wstępny projekt podziału przedmiotowej nieruchomości nie spełnia warunków określonych w art. 94 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Postanowieniem z dnia [...] r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. stwierdziło uchybienie przez R. W. i R. W. terminu do wniesienia zażalenia na powołane na wstępie rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.

Pismem z dnia [...] r. R. W. i R. W., za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na przywołane postanowienie Burmistrza Miasta S. z dnia [...] r.

W wyniku niedochowania przez skarżących trybu przewidzianego w art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., w oparciu o zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 stycznia 2012 r., odpis skargi został przekazany właściwemu organowi, tj. Burmistrzowi Miasta S. stosownie do art. 54 § 2 p.p.s.a. Nadto Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z dnia 13 lutego 2012 r. zobowiązał skarżących do jednoznacznego wskazania przedmiotu zaskarżenia, a mianowicie czy przedmiotem skargi jest rozstrzygnięcie organu pierwszej czy drugiej instancji. W odpowiedzi skarżący oświadczyli, iż skarżą postanowienie Burmistrza Miasta S. z dnia [...] r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył , co następuje:

W świetle art. 93 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j.: Dz.U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651) opinię, w przypadku podziału nieruchomości położonej na obszarze, dla którego brak jest planu miejscowego, dotyczącą spełnienia warunków, o których mowa w art. 94 ust. 1 powołanej ustawy, wyraża się w formie postanowienia. Na postanowienie opiniujące wstępny projekt podziału nieruchomości przysługuje zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, jako do domniemanego organu wyższego stopnia w stosunku do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta (art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego - Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej zwaną k.p.a.). Wnosi się je w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia stronie postępowania (art. 141 § 2 k.p.a.).

W myśl art. 54 § 1 p.p.s.a. skarga powinna być wniesiona za pośrednictwem organu administracji publicznej, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.

Zgodnie z kolei z treścią art. 52 § 1 p.p.s.a. dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one stronie skarżącej w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.). Powołany przepis wprowadza zatem zasadę pierwszeństwa postępowania administracyjnego w stosunku do postępowania sądowego.

Sądowa kontrola orzeczeń wydanych przez organy administracyjne jest natomiast dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia. Obowiązek wyczerpania toku kontroli instancyjnej oznacza, że sąd administracyjny nie jest uprawniony do oceny zgodności z prawem orzeczenia organu I instancji bez jednoczesnej kontroli orzeczenia organu II instancji, wydanego wskutek wniesienia właściwego środka zaskarżenia. I tak w każdym przypadku, gdy stronie przysługuje prawo wniesienia środka zaskarżenia (w rozpoznawanej sprawie zażalenia) od rozstrzygnięcia organu I instancji do organu odwoławczego, kontrola sądowa postępowania prowadzonego przez organ I instancji jest dopuszczalna tylko łącznie z kontrolą orzeczenia organu odwoławczego, a więc tylko wówczas, gdy przedmiotem skargi do sądu administracyjnego jest także to ostatnie.

Reasumując skarga do sądu przysługiwałaby jedynie na akt wydany w odpowiedzi na zażalenie, jako wydany po wyczerpaniu przysługującego skarżącym środka zaskarżenia. Zatem skarga, której przedmiotem jest wyłącznie rozstrzygnięcie organu I instancji, pomimo uprzedniego wystąpienia przez stronę skarżącą z zażaleniem na nie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, nie może być merytorycznie rozpoznana przez Sąd i jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w zw. z art. 58 § 3 p.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6072 Scalenie oraz podział nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy