Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodnicząca - Sędzia NSA Łucja Franiczek po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie zmiany pozwolenia na budowę w kwestii wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...]r., nr [...], zmieniającą pozwolenie na budowę inwestycji pod nazwą "Budowa budynku handlowo-usługowego z funkcją biurową na parcelach nr "1", "2", "3" i "4" przy ul. [...] w T." udzielone "B" Sp. z o.o. w T. decyzją tego organu z dnia [...]r. nr [...].
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, "A" Sp. z o.o. w J., reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, że trudne do odwrócenia skutki wynikają z faktu, iż w oparciu o zaskarżoną decyzję wybudowany zostanie obiekt w sposób niezgodny z przepisami prawa. Odwołując się do postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/BK 352/06 skarżąca Spółka wskazała, że pojęcie trudnych do odwrócenia skutków oznacza takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Inwestor "B" Sp. z o.o. w T. ustosunkowując się do tego wniosku wniosła o jego oddalenie, podnosząc, że normalnym następstwem wydania decyzji o pozwoleniu na budowę jest rozpoczęcie budowy obiektu, zaś skarżąca nie wskazała, w jaki sposób przedmiotowa budowa miałaby spowodować dla niej negatywne i trudne do odwrócenia skutki. Wskazując na postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego (z dnia 16 lipca 2013 r. sygn. akt II GZ 350/13; postanowienie z dnia 6 września 2013 r. sygn. akt II FZ 683/13; z dnia 23 sierpnia 2013 r., sygn. akt I OZ 703/13) zwróciła uwagę na obowiązek uprawdopodobnienia przez wnioskodawcę przesłanek z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej w skrócie Ppsa. Podkreśliła, że wstrzymanie realizacji inwestycji będzie skutkować odpowiedzialnością odszkodowawczą wobec kontrahentów z tytułu kar umownych.
Rozpatrując wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył:
Przepis art. 61 § 1 Ppsa stanowi, że wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 Ppsa, sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle powyższej regulacji wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności stanowi odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 Ppsa, a zatem odnośni się jedynie do okoliczności faktycznych o charakterze nadzwyczajnym. Okoliczności te sąd winien ocenić zarówno w stosunku do skarżącego, jak i uczestników postępowania, bowiem konsekwencje wstrzymania bądź braku wstrzymania zaskarżonego aktu mogą dotykać w takim samym stopniu wszystkie strony postępowania. Przy czym, jak słusznie zauważył uczestnik postępowania "B" Sp. z o.o. w T., przedstawienie okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania aktu należy do wnioskującego o to wstrzymanie. Sąd podejmuje bowiem rozstrzygnięcie w oparciu o informacje zawarte we wniosku.