Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kubik po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi E. W. i J. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę w kwestii zażalenia skarżących na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1995/13 o zwrocie kosztów postępowania p o s t a n a w i a: 1. uchylić zawarte w pkt 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach postanowienie z dnia 28 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1995/13 o zwrocie kosztów postępowania sądowego; 2. zasądzić od Wojewody [...] na rzecz skarżących solidarnie kwotę 774 (siedemset siedemdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrokiem z dnia 28 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1995/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w pkt 1 uchylił zaskarżoną decyzję i orzekł, że decyzja ta nie podlega wykonani w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku oraz w pkt 2 zasądził od Wojewody [...] na rzecz skarżących solidarnie kwotę 500 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W ustawowym terminie pełnomocnik skarżących wniósł zażalenie na postanowienie zawarte w pkt 2 ww. wyroku Sądu, wnosząc o jego uchylenie i przyznanie skarżącym kwoty 740 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 195 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby rozpoznać sprawę na nowo.
Stosując przywołaną wyżej regulację na gruncie rozpoznawanej sprawy uznać należało, że wniesione przez pełnomocnika skarżących zażalenie na zawarte w pkt 2 ww. wyroku Sądu postanowienie jest oczywiście uzasadnione i tym samym należało je uchylić i rozpoznać wniosek o zwrot kosztów postępowania na nowo.
Stosownie do art. 200 P.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. W myśl zaś art. 205 § 2 P.p.s.a. do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Nadto zgodnie z art. 209 P.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, 203 i 204 P.p.s.a.
W rozpoznawanej sprawie, wobec uwzględnienia skargi w całości, skarżący mają możliwość ubiegania się o zasądzenie na ich rzecz od Wojewody [...] zwrotu kosztów postępowania. W skardze zawarty został wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania sądowego od organu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W toku postępowania skarżący reprezentowani byli przez radcę prawnego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w dniu 18 listopada 2013 r. W tym stanie rzeczy należało zasądzić od organu odwoławczego kwotę w wysokości 774 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w skład której wchodzi wpis sądowego od skargi w kwocie 500,00 zł (§ 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), opłaty skarbowe od pełnomocnictwa w wysokości 34 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 240 zł. Wynagrodzenie radcy prawnego, zgodnie z przepisem § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) wynosi 240 zł.
Mając na względzie powyższe Sąd uwzględnił zażalenie skarżących i działając w oparciu o art. 195 § 2 P.p.s.a. w związku z art. 200 i art. 205 § 2, art. 209 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.