Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Krawczyk (spr.), po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. K. na pismo Starosty Powiatu K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie opłaty za wydanie karty pojazdu p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. Z. K. wskazując na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt U 6/04 (Dz.U. Nr 15, poz. 119), wystąpił do Starosty Powiatu K. z wnioskiem o zwrot nadpłaconej opłaty w wysokości [...] zł za wydanie karty pojazdu dla samochodu marki [...]o numerze rejestracyjnym [...]. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż wysokość nadpłaty wynika z różnicy pomiędzy uiszczoną przez niego kwotą w wysokości [...] zł, a aktualną opłatą za wydanie karty pojazdu w kwocie[...]zł.
W odpowiedzi na powyższy wniosek Starosta Powiatu K. w piśmie z dnia [...]r., nr [...] wskazał, że wysokość pobranej opłaty za kartę ww. pojazdu została ustalona zgodnie z przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu. Organ podkreślił, że nie posiada uprawnień do rozstrzygania, czy obowiązujące w Polsce przepisy regulujące przedmiotową kwestię są zgodne z Konstytucją, bowiem jego obowiązkiem jest przepisy te stosować. Jednocześnie w piśmie zostało zawarte pouczenie o prawie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 14 dni za pośrednictwem Starosty K.
W dniu [...] r. Z. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na powyższe pismo z dnia [...] r., domagając się zwrotu nadpłaconych pieniędzy.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 15 marca 2010 r. skarżący został wezwany do złożenia oświadczenia, czy przed wniesieniem skargi do Sądu wezwał Starostę Powiatu Kłobuckiego do usunięcia naruszenia prawa.
Odpowiadając na powyższe wezwanie skarżący w piśmie z dnia [...]r. wskazał, że nie składał do Starosty K. dodatkowego pisma z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, zważył:
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zakres kognicji tych sądów określają przepisy art. 3, art. 4 i art. 5 p.p.s.a. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. obejmuje orzekanie w sprawach skarg na inne niż określone w pkt 1-3 tego przepisu akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Wniesiona w rozpatrywanej sprawie skarga dotyczy zwrotu części opłaty pobranej za wydanie karty pojazdu. Przepisy ustawy - Prawo o ruchu drogowym nie przewidują uprawienia dla organu do wydania decyzji administracyjnej w powyższym przedmiocie. Nie oznacza to jednak, że osoba domagająca się zwrotu opłaty pozbawiona jest ochrony prawnej. Właściwy organ zajmując w sprawie stanowisko zarządza zwrot nienależnej opłaty lub odmawia takiego zwrotu.
Odmowa zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu należy do zakresu administracji publicznej. Odnosi się bowiem do obowiązku publicznoprawnego wynikającego z przepisu prawa. Stanowi zatem czynność materialno-techniczną w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., na którą przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Skuteczne wniesienie takiej skargi uzależnione jest jednak od wyczerpania trybu określonego w art. 52 § 3 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do naruszenia prawa. Skargę do sądu, jak to przewiduje art. 53 § 2 p.p.s.a., wnosi się w terminie 30 dni od daty doręczenia przez organ odpowiedzi na wezwanie, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.