Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, po rozpoznaniu w dniu 9 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość w kwestii wniosku strony skarżącej o uzupełnienie uzasadnienia wyroku z dnia 13 sierpnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II SA./GL 327/15 p o s t a n a w i a: odrzucić wniosek uzupełnienie uzasadnienia wyroku z dnia 13 sierpnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II SA/ GL 327/15.
Wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2015 r. wydanym w niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę A.G.
na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.
Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem sporządzonym na wniosek skarżącego został doręczony skarżącemu w dniu 22 września 2015 r.
Pismem z dnia [...]. skarżący A.G. zwrócił się o uzupełnienie uzasadnienia powyższego wyroku z dnia 13 sierpnia 2015 r. Skarżący wnosił o uzupełnienie uzasadnienia w kwestii ustalenia czy decyzja administracyjna nr [...] ( decyzja Kierownika Urzędu Rejonowego w T. z dnia [...] r.) istnieje w obrocie prawnym i czy jest ważna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
W doktrynie oraz orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, wniosek złożony na podstawie art. 157 § 1 p.p.s.a. może dotyczyć wyłącznie samego rozstrzygnięcia, a więc sentencji wyroku, a nie jego uzasadnienia (tak B. Dauter (w:) B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2009 r., s. 421 oraz powołane tam orzecznictwo NSA: z dnia 30 lipca 2014 r. II GSK 76/13, z dnia 27 maja 2011 r., II FSK 2067/09; z dnia 6 marca 2008 r., I OSK 1664/06; z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. akt II OSK 80/07; z dnia 22 października 2008 r., II OSK 27/08; z dnia 20 lipca 2005 r., II OZ 608/05; z dnia 28 października 2010 r., II FSK 735/09), a także jedno z ostatnich orzeczeń w którym NSA rozstrzygnął powyższe zagadnienie z dnia 23 kwietnia 2015 r. I OSK 1903/14.
Sąd podziela powyższe stanowisko, zgodnie z którym w oparciu o art. 157 § 1 p.p.s.a. uzupełnić można jedynie wyrok, a nie jego uzasadnienie. W innym wypadku takie działanie zmierzałoby nie do uzupełnienia, lecz do zmiany uzasadnienia poprzez zamieszczenie w nim wskazanych przez stronę żądań, a wniosek skarżącego w istocie stanowi polemikę z motywami rozstrzygnięcia.
W ocenie Sądu nie można żądać uzupełnienia uzasadnienia orzeczenia poprzez zamieszczenie w nim określonych - żądanych przez stronę postępowania - kwestii. Sędzia sprawozdawca nie może uzupełnić uzasadnienia wyroku po jego podpisaniu i po wysłaniu odpisów wyroku stronom.
W świetle powyższych rozważań przedmiotowy wniosek jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 64 § 3 w związku z art. 58 § 1 pkt 6 oraz art. 157 § 1 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w postanowieniu.