Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Maria Taniewska - Banacka po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.P. na czynność Starosty [...] z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie opłaty za wydanie karty pojazdu postanawia: odrzucić skargę
Przepis art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a. ) stanowi, że skargę można wnieść do Sądu po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Jeżeli natomiast ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 P.p.s.a.). W tym przypadku termin do wniesienia skargi wynosi trzydzieści dni od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie, a w przypadku braku odpowiedzi - sześćdziesiąt dni od doręczenia wezwania.
Zarówno zwrot nienależnie pobranej opłaty za wydanie karty pojazdu, jak i odmowa zwrotu zaliczają się do kategorii czynności materialno - technicznych. W odróżnieniu od decyzji i postanowień, jedynym środkiem ich weryfikacji, a zarazem warunkiem zainicjowania postępowania sądowego jest wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa.
Skarżący wystąpił o zwrot kosztów wydania karty pojazdu, a Starosta [...], w piśmie z dnia [...]r. wskazał mu powody, dla których odmawia przychylenia się do złożonego wniosku. Od dnia doręczenia tego pisma (tj. dnia [...]r.) rozpoczął swój bieg czternastodniowy termin do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Należy podkreślić, że skarżący zastosował się do zawartego w zaskarżonym akcie pouczenia co do sposobu i terminu wniesienia skargi. Jednakże pouczenie Starosty [...] było, w świetle treści art. 52 § 1 P.p.s.a oczywiście błędne, gdyż tryb wnoszenia skarg w tym przypadku w sposób odmienny określają przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Uwzględniając tę okoliczność należy zauważyć, że fakt odrzucenia skargi z powodu zaniechania wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa, nie stoi na przeszkodzie ponownemu wniesieniu skargi na ten sam akt przez tę samą osobę, jeżeli w późniejszym czasie warunek ten zostanie spełniony. Błędne pouczenie co do trybu wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może bowiem szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia.
Zamierzając zaskarżyć do Sądu odmowny akt Starosty [...] z dnia [...]r. skarżący winien zwrócić się do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Z uwagi na upływ 14 dniowego terminu do dokonania tej czynności, wraz z wezwaniem należy złożyć w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia Sądu, wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wezwania. Podstawą przywrócenia terminu jest uprawdopodobnienie, że jego uchybienie nastąpiło bez winy strony (art. 58 § 1 K.p.a.). Dopiero wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa otwiera drogę złożenia skargi do Sądu, która winna być wniesiona z zachowaniem terminów, o jakich mowa w art. 53 § 2 P.p.s.a.
Z uwagi na powyższe skarga, jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a.