Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Przedmiotem skargi jest decyzja Wojewody [...], mocą której uchylono decyzję Burmistrza C. z dnia [...] r., nr [...] oraz orzeczono o wymeldowaniu W. B. z pobytu stałego przy ulicy [...] w C.
W skardze z dnia 15 grudnia 2010 r. na decyzję organu drugiej instancji zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Strona skarżąca w uzasadnieniu wniosku podała, że jest on zasadny z uwagi na toczące się przed sądem powszechnym postępowanie, którego przedmiotem jest miedzy innymi rozstrzygnięcie o sposobie korzystania z mieszkania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm. - zwanej dalej p.p.s.a.) wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ewentualne uwzględnienie takiego wniosku strony musi być umotywowane szczególnymi okolicznościami, pozwalającymi na odstąpienie od zasady wykonalności ostatecznych decyzji administracyjnych. Dodatkowo podnieść należy, że to na stronie występującej z takim wnioskiem spoczywa obowiązek wykazania słuszności jej żądania (por. postanowienie NSA z dnia 30 lipca 2009 r. sygn. akt I OZ 754/09, Lex nr 552410).
W rozpoznawanej sprawie skarżący nie powołał się na żadne niekorzystne następstwa realizacji zaskarżonego aktu administracyjnego, a argument przytoczony w skardze o toczącym się postępowaniu sądowym w zakresie sposobu korzystania z mieszkania nie ma znaczenia przy rozpatrywaniu wniosku o wstrzymaniu wykonania decyzji o wymeldowaniu. Zdaniem Sądu decyzje meldunkowe nie rozstrzygają bowiem o prawie do zamieszkiwania pod wskazanym adresem czy też o prawie do korzystania z mieszkania, a jedynie potwierdzają fakt zaewidencjonowania przez odpowiednie organy administracji danych dotyczących miejsca pobytu osoby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Poza wymienionym wyżej argumentem skarżący nie podał żadnych innych okoliczności ani nie przedstawił dokumentów wskazujących na zajście przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. Przykładowo wnioskodawca nie próbował udowodnić, że brak zameldowania uniemożliwia mu podjęcie niezbędnych czynności życiowych czy też uzyskanie określonych świadczeń.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.