Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom w kwestii wniosku skarżących o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U. W. i R. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom w kwestii wniosku skarżących o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy

Uzasadnienie

Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący wystąpili o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu. W druku tym wskazali, że w skład ich majątku wchodzi budynek mieszkalny o pow. 180 m2 oraz nieruchomość o pow. 10 a. Oprócz tego U. W. jest właścicielką nieruchomości o pow. 5000 m2 a także dwóch innych działek o pow. odpowiednio: 2500 m2 oraz 1250 m2, na których jest posadowiony wspomniany budynek mieszkalny. Jedynym źródłem utrzymania się trzyosobowej rodziny skarżących jest dochód uzyskiwany przez R. W. w wysokości 3.370 zł brutto miesięcznie. Zarówno zona jak i pełnoletnia córka skarżącego są osobami niepracującymi.

W pismach procesowych z dnia [...] r. oraz z dnia [...]r. skarżący oświadczyli, że rezygnują z ubiegania się o ustanowienie fachowego pełnomocnika (adwokata) z urzędu, co oznacza, że ich wniosek obejmuje tylko żądanie zwolnienia od kosztów sądowych. Natomiast pomimo dwóch wezwań referendarza sądowego (z dnia [...]r. oraz z dnia [...]r.) skarżący nie nadesłali dokumentów celem uprawdopodobnienia ich trudnej sytuacji materialnej.

Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:

Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.

Przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).

Analiza okoliczności dotyczących stanu majątkowego U. i R. W. nie pozwala przyjąć, że ich sytuacja materialna jest na tyle ciężka, aby uzasadnionym było przychylenie się do złożonego przez nich wniosku.

Przede wszystkim zauważyć trzeba, że dochód w wysokości 3370 zł brutto na trzy osoby nie może być uznany za niski. W tym kontekście zauważyć trzeba, że sami skarżący uniemożliwili ustalenia, w jakiej części dochód ten jest pomniejszany o stałe niezbędne koszty utrzymania się odmawiając nadesłania dokumentów obrazujących tego rodzaju wydatki (np. wydatki na media). Z przedstawionych we wniosku informacji wynika jedynie, że co miesiąc zobowiązani są do spłaty kredytu (rata wynosi 500 zł). Nic nie wiadomo również na temat powodów, dla których zarówno małżonka skarżącego jak i jego pełnoletnia córka nie uzyskują żadnych dochodów, czy to ze stosunku pracy, czy też świadczeń dla osób bezrobotnych. Tu trzeba również zauważyć, że małżonka skarżącego jest właścicielka kilku nieruchomości, przy czym przynajmniej w odniesieniu do niektórych z nich nie wiadomo nic na temat ich obecnego zagospodarowania i użytkowania.

Prawo pomocy jest przywilejem osób, które wykażą, że ich sytuacja materialna uniemożliwia poniesienie kosztów sądowych. Trzeba zarazem stanowczo podkreślić, że treść przepisu art. 246 §1 pkt 1 P.p.s.a. nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki przemawiające na rzecz przyznania prawa pomocy ciąży na wnioskodawcy, który w druku wniosku o przyznanie prawa pomocy w sposób nie budzący zastrzeżeń winien udzielić wyczerpujących wyjaśnień co do stanu rodzinnego i majątkowego. Ustawodawca formułując cytowany wyżej przepis użył terminu "wykazać" w znaczeniu udowodnić, przedstawić coś w sposób przekonywający, pokazać, unaocznić (por. Słownik języka polskiego pod red. naukową prof. dr Mieczysława Szymczaka, tom III, Wydawnictwo Naukowe PWN Sp. z o.o. Warszawa 1978, wydanie IX 1994 r., s.805). Ewentualne niejasności w opisanym wyżej zakresie mogą być wyjaśnione za pomocą dodatkowych dokumentów (art. 255 P.p.s.a.). Skoro zaś wnioskodawcy uchylili się od wykazania okoliczności powoływanych we wniosku, to brak jest podstaw do przyznania im prawa pomocy.

Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1