Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 14 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną na skutek wniosku pełnomocnika procesowego skarżącej - radcy prawnego P.S. o przyznanie mu kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu postanawia: przyznać pełnomocnikowi skarżącej - radcy prawnemu P.S. wynagrodzenie za świadczenie pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych, dwadzieścia groszy), w tym podatek od towarów i usług w wysokości 55,20 zł.
Postanowieniem Sądu z dnia 26 czerwca 2013 r. ustanowiono dla skarżącej radcę prawnego z urzędu.
W piśmie procesowym, wniesionym do Sądu w dniu 2 października 2013 r. pełnomocnik strony wniósł o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych w podwójnej wysokości ze względu na nakład pracy, a szczególnie dojazdy z B. do G. oświadczając przy tym, że koszty te nie zostały pokryte. Następnie, w piśmie złożonym w dniu 11 października 2013 r. pełnomocnik wyjaśnił, że łącznie przejazdy do Sądu to odległość [...] km, a nakład pracy ocenia na 5 godzin zegarowych, co przy stawce 150 zł za godzinę daje kwotę 750 zł.
Rozpoznając wniosek zważono co następuje:
Przepis art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a. ) stanowi, że wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z treścią § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.) stawka minimalna za udział radcy prawnego w postępowaniu przed sądem administracyjnym pierwszej instancji "w innej sprawie" wynosi 240 zł. Ponieważ przedmiotem skargi nie była należność pieniężna ani też orzeczenie Urzędu Patentowego stąd też wspomniana kwota stanowi wynagrodzenie radcy prawnego w niniejszej sprawie. Wynagrodzenie to zostało powiększone o kwotę należnego podatku od towarów i usług, tj. 55,2 zł.
Nie uwzględniono wniosku pełnomocnika o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości, gdyż nie wykazał on, że rzeczywisty nakład pracy oraz koszty dojazdu uzasadniają uwzględnienie wniosku w takim zakresie. Sam fakt dojazdu do Sądu samochodem prywatnym z miejscowości odległej o [...] kilometrów nie może stanowić dostatecznej przesłanki do podwyższenia wynagrodzenia pełnomocnika zwłaszcza, że wspominając o pojemności silnika swojego samochodu (3 litry) nie podał nawet orientacyjnej wysokości kosztów zużytego paliwa. Brak jest również jakichkolwiek realnych informacji na temat ilości czasu jaki pełnomocnik poświęcił na zapoznanie się ze sprawą. Można jedynie stwierdzić, że biorąc pod uwagę orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego jak również orzecznictwo sądów administracyjnych sprawa niniejsza nie należy do szczególnie skomplikowanych, co uzasadniałoby tezę o znaczącym wkładzie pracy w zapoznanie się ze sprawą oraz przygotowaniem do rozprawy.
Wziąwszy pod uwagę wskazane wyżej okoliczności pełnomocnikowi skarżącego należało przyznać wynagrodzenie we wskazanej wyżej kwocie, w oparciu o przepis art. 250 P.p.s.a., w związku z art. 258 § 2 pkt. 8 tej ustawy.