Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E.S., E.S., J.S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości w kwestii wniosku skarżącej J.S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 4 kwietnia 2012 r. J.S. wraz E.S. oraz E.S. została wezwana do solidarnego uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł. W odpowiedzi skarżąca wystąpiła o zwolnienie od kosztów sądowych, swój wniosek motywując trudną sytuacją materialną. Z treści formularza wynika, że wnioskodawczyni prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z mężem oraz trójką synów (dwóch z nich studiuje). W skład majątku jej rodziny wchodzi budynek mieszkalny o pow. około 40 m2, mieszkanie spółdzielcze o pow. 63,9 m2, a także dwie nieruchomości gruntowe o pow. 590 m2 oraz 0,3 ha. Skarżąca wraz ze swoim małżonkiem uzyskują dochód z tytułu stosunku pracy w łącznej wysokości 5239 zł netto miesięcznie, natomiast ich studiujący syn stypendium naukowe w kwocie 279 zł netto.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. Poz. 270. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
W oparciu o uzyskane od strony informacje ustalono, że jej sytuacja majątkowa nie jest na tyle ciężka aby zasadnym było uwzględnienie złożonego wniosku i zwolnienie jej od kosztów sądowych. Przede wszystkim zauważyć trzeba, że kwota 200 zł do uiszczenia której J.S. została wezwana wraz z pozostałymi skarżącymi stanowi zasadniczy wydatek na obecnym etapie postępowania, a jej wysokość, w zestawieniu z dochodami uzyskiwanymi przez wnioskodawczynię oraz jej małżonka nie jest na tyle wysoka, aby można było mówić w tym przypadku o trudnościach z jej poniesieniem. Mając bowiem na uwadze fakt uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu umów o pracę w łącznej wysokości ponad 5000 zł, to nawet przy uwzględnieniu ilości osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym nie można mówić o trudnej sytuacji materialnej. Powyższą ocenę trzeba uzupełnić o spostrzeżenie dotyczące innych składników majątku skarżącej. Mowa tu o nieruchomościach. Trudno uznać, że ktoś, kto dysponuje lokalem mieszkalnym, dwiema nieruchomościami gruntowymi oraz budynkiem mieszkalnym jest osobą w trudnej sytuacji materialnej, a więc taką, która w zamyśle ustawodawcy powinna skorzystać z dobrodziejstw prawa pomocy.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.